bugünkü maçlarda cezayir, slovenya ve avustralya gibi çapsız takımları izledikçe daha bir içim burkulmuştur, saydığım takımların hiçbirinde ne bir arda turan, ne bir emre belezoğlu, ne de hamit altıntop klasında bir futbolcu göze çarpmamıştır. yaktın bizi fatih terim, takıntılı adam, umarım milli takıma bir daha musallat olmazsın!
iç burkan durumdur. messiyi boynu bükük izlemektir. akla tarkan gelir sonra... tarkan sevilmez ama o dünya kupası şarkısı yok mudur... " arar buluruzzz, iziniii! bilirsinn zır deliyiz bizzzz!!" off... tüyler diken diken olur sonra. sonra birden afrikalının biri vuvuzelasını öttürür, dünyaya dönersiniz. messi koşturuyo yine. hakem de yakışıklı ha dersinizz.. belki de demessiniz...ulan messiii dersiz! evet bunu dersiniz.
turkiye turnuvada yer almadigi icin stres kat sayisinin dusuk oldugu kupadir. yalnizca ve yalnizca dunya futbolunun tadi cikarilabilir. ayrica biz ezelden beri bu kupanin mudavimiymisiz havasina girmenin alemi yoktur.
çok talihsiz bir durum malesef. güzel renk katıyorduk bence. geçen seferkinde herkesi şaşırtıp iyi bir başarı elde etmiştik. güzel heyecanlardı, son dakika gollerimiz, son anda maçı alışımız.
hele tuncay ın hangi maçtı hatırlamadım.volkan kırmızı kartla çıkınca, üzerine, volkanın 2 beden büyük formasını geçirip, ellerini dua vaziyetine getirip, iyi şeyler dilediği an yok mu..hafızalardan silinemez.
bizler için üzücü ama nostalji havası yaşanmasına sebep verecek durumdur. çünkü yerimizi daha iyi öğrendiğimiz bir dünya kupası olacak. eğer sen büyük bir takımsan her dünya kupasına katılacaksın. ikinciliği kaptırdığın takımsa bosna hersek ise o zaman düşünmen gerekir. sen defansın saçma sapan goller yiyebiliyorsan o zaman çok fazla üzülmenin alemi yok. belki dünya kupasında oynayan takımların yarısından daha iyi bir kadromuz var. fakat bütünleşme olmayınca iyi top oynayıp skorla alınmadığı zaman böyle televizyonda izlemek zorunda kalıyorsunuz. bence milli takım acilen birbirini tanıyan ve istikrarlı bir kadro ile bundan sonra yoluna devam etmesi gerekiyor.
biz haketmedik ve gelemedik şeklinde yorumlanması gereken dünya kupası.
sanki çatır çatır oynadık da gelemedik. pek çok gruba göre kolay bir grupta, bırakın birinci olmayı ikinci bile olamamış bir takımın ne işi var dünya kupasında.
iki defa katılabilme başarısı gösterebildiğimiz bir şampiyona olduğundan, bizden başka kimsenin eksikliğimizi hissetmesi maalesef söz konusu değildir.
kamerun'u desteklemek suretiyle şampiyonayı takip etmeye başlar, yarı finallerde güney amerika takımlarını desteklemeye başlarız. dededen atadan böyle gördük. zira bu ritüelimizdir.
oynanan ilk 3 maçı gördükçe içimin yandığı kupa.
bir sürü vasat takımın katıldığı ve bizim pisi pisine kaçırdığımız aklıma geldikçe deliriyorum. özellikle berbat futbol oynayan fransa karşısında ve bugünkü arjantin karşısında türkiye olacaktı ki, kupanın tadı çıksın...