- cocuk tecavuzleri
- cocuk cinayetleri
- 90'lik ninelere tecavuz edilmesi
- 3 kurus para icin islenen cinayetler
- tinerci dehsetleri
- maganda kursunlarina hedef olan masum insanlar
- sehit haberleri
- hicbir yetenegi olmadigi halde "sanatciyim" diyerek surekli gundemde kalan hirbolar
- devletin bircok konuda aciz kalmasi, gerekli cozumleri sunamamasi
.
.
bazılarının kaldıramadığı, bu sebepten de engelleyemediği gerçektir. bu kadar pislik varken bu ülkede, "benim ülkem güzeldir" diyerek sırtını dönersen bununla yaşamaya devam edersin aslanım. korkma, bir bak; niye böyle bu düzen, neden herkes sahte? hatırlıyorum sanki burayı neyse. ondan sonra düzeltmeye çalış, ama belli yolunda değil birşeyler. niye? çok seviyorsun memleketini, bulup çözmeyi deneyeceksin o zaman arkadaşım. başlığı görünce içim cız etti çünkü ciddi şekilde yaşadım ben bu duyguyu zamanında, kötüydü. şöyle ki,
arkadaşlarla geziyoruz. normalde türk insanını da türkiye'yi de sevmem. yani türk insanından kastım türkiye'nin sokaklarını çöplüğe, pisliğe çeviren; her boku yapan dallama tipler. kürttür onlar kürt de demek istemiyorum, her neyse; türkiye'nin içine edenler işte. hangimiz seviyoruz ki zaten. türkiye'yi de yine bu tiplerin yüzünden sevemedim, erkek olduğum halde ben korktum kapriyle sokağa çıkmaya.
dedik ki bir yerlere gidelim, canımız sıkılıyor çarşıda dön dolaş dön dolaş. nedense türkiye'yi sevmeye, türkiye'ye bağlanmaya çalışıyorum; "abi ne işim var oralarda, bak ne güzel, doğduk büyüdük, yerleşelim buraya" diye düşünüyorum arkadaşlar beni kolumdan tutup götürürken.
tekirdağ'ın çorlu ilçesi. yaşayan ya da gelmiş olanlar bilirler, emlak konutları vardır burada. görünce afalladım. orada büyümeme rağmen bu kadar yakından görme fırsatım olmamıştı orayı. abartılacak hiçbir tarafı yoktu hatta evlerin sıvaları falan dökülmüştü, ama kendi içinde şehir gibiydi; o zamanlar çorlu'nun ilçe kalitesine bakılırsa, emlak konutları'nın durumu mükemmeldi tabi. gittik, sitenin içinde -ne kadar site denebilirse- geziniyoruz. ağzımı ayırıp gülüyorum, "hatunu da alır buraya gelirim, meslek de hazır; mutlu mesut yaşarız lan!" diyorum. arkadaşlar uyarıyor, abi niye buraya geldik diye. biraz ilerde 3 genç oturuyor bankta.
yanlarından geçerken tip tip bakıyorlar önce. sonra sesleniyor biri, duymamazlıktan geliyorum. küfredince ne var lan diyerek arkama dönüyorum. para istiyor. siktir git yok para falan diyor ve önüme dönüyorum. arkadaş aman abi dikkat diyerek üzerime atılıyor, az önceki çocuk bıçağı açmış bana doğru geliyor. o kargaşada bir arkadaşım bıçaklanıyor, birinin burnu kırılıyor; bankta oturan 3 şerefsiz de kafa göz yarık halde gidiyorlar, artık nereye gittiklerini bilmiyorum. evet böyle bir olaaay. insan düşünüyor...
1. sadece burada mı oluyor bu? çorlu'nun, tekirdağ'ın, türkiye'nin her yerinde var. hele ki çorlu... marmara'da, kırodan arınmış bir yer; gelişmiş, modern güya. burası böyleyse. neyse.
2. düşünüyorum. biz orada 5 değil de 2 kişi olsaydık, ya da yalnız olsaydım. cebimde 100 lira para, 500 liralık telefon. onları kaptıracak, üzerine dayak yiyecek hatta öldürülecektim. ve polise gitsem adamları buldurabilmek için tek bir delil yok, sokak serserisi işte; haber versen ne olur ki?
3. en kötüsü, düşünmek dahi istemiyorum. farz et ki evlendim ve oraya yerleştim. oradan geçen eşim olsaydı yalnız başına? ulu orta tecavüz edemezdi belki şerefsizler, ama diyorum ya; şerefsizler. kadın erkek dinlemez döverlerdi, bilirim. nasıl oluyor abi, nasıl yaşanıyor ki orada? "ulan iyi ki bıçak çekmişler, her gün yaşıyoruz biz onları" dediğinizi duyar gibiyim. ama güya bu çorlu'nun en güvenli yerinde uyuşturucu satıldığını da, adam öldürüldüğünü de biliyorum. "niye bu kadar kötü olsun ki, ne güzel yermiş işte!" demiştim görünce. demez olaydım. değilmiş. orada yaşayan birsürü tanıdığım var bir de. dua ediyorum bari onlara birşey olmasın. onların eşleri, çocukları böyle şerefsizlere rastgelmesin diye.
türkiye'den soğumak için yeterli bir sebep. şoparların mahallesine dalsak neyse de, binlerce insanın yaşadığı kocaman bir alandan bahsediyoruz be kardeşim.
