yoksulun en yoksul, zenginin en zengin olduğu bir ülkede yaşıyoruz. neresi gelişmekte. su bile olmayan köylere çamaşır makinesi gönderen ülkemi gelişmekte. sen ilk önce vatandaşına yaşanılabilir ülke, daha rahat yaşam, huzurlu bir ortam yap ondan sonra gelişmişlik lafları yaparsın.
türkiye' de üretilen ürünlerin gerçek değerinde satılamaması bu gerçeğin bir göstergesidir. özellikle tarım ürünleri. örneğin bir domates üreticisi 5 kg domatese 1 adet (paket değil, adet) marlboro sigarası alabilir. bir paket alması için kaç kg satması gerekir? şaka değil gerçek. domatesin tarladan çıkış fiyatı geçen yıl 6-7-8 kuruştu.
bir de şu var:
gelişmiş ülkeler bize mal satarken; kardeşim bu malın ederi bu (pahalı), ama sen bunu almaya mecbursun. ihtiyacın var.
biden mal alırken; kardeşim bu malın ederi bu (ucuz), ama sen bunu satmaya mecbursun. ben almazsam başka nereye satabilirsin?
diyor.
ha gelişmiş ülke olsaydık;
topraklarımızı satmazdık. özelleştirmelerde peşkeş çekmezdik.
ekonomimiz iyi olurdu, halkımız zengin ve refah bir yaşam sürerdi.
asgari ücret diye bir şey olmazdı.
bir memur veya işçi, ay sonunu nasıl getiririm diye düşünmezdi.
fabrikalarımız varmış. kimin fabrikası? % 80 i yabancı sermaye. satılmayan bir tek anamız kaldı. onu da alıp gideceğiz belki de.
şu ülkenin zenginlerine bir bakın. medyasına, sanayisine. hepsi yahudi, mason, hıristiyan. kimiz ki biz?
gelişmiş ülke olsaydık;
demokrasi tıkırında işlerdi. türk- kürt- laz- çerkez, alevi- sunni ayrımı olmazdı. beyinlerimiz de gelişmiş olurdu. bilinçli olurduk. bizi bize düşüremezlerdi, bizi bize kırdıramazlardı. özgürlüklerimizin sınırlarını da bilirdik. bir tavuk yüzünden adam öldürmezdik.
gelişmiş ülke olsaydık;
amerika abimiz, ab ablamız olmazdı. onlara itaat edeceğimize az biraz dünyada sözü geçen bir ülke olurduk.
gelişmiş ülke olsaydık;
köy yolları bile asfalt olurdu. yollarımızda yama olmazdı. her köyde kasabada kanalizasyon şebekesi olurdu. halen kanalizasyon şebekesi olmayan bir sürü tatil beldesi var. hatta bunları duyunca şaşırırsınız. vidanjörle iş hallediyorlar.
gelişmiş ülke olsaydık;
belediyeler borç içinde yüzmezdi, beldelerini tertemiz tutarlardı. işçilerinin ücretlerini bekletmeden verirlerdi.
uzatmayalım:
gelişmiş ülke olsaydık;
bu ülke cennet olurdu. dünyanın en güzel memleketi olurdu.
hangi dalı tutsan elinde kalıyor yine de kabul ettiremedik. basmakalıp oluyor olsa da sağlık, eğitim, sosyal hak ve özgürlükler, kişi başına düşen gelir, sanayi, yer altı ve yer üstü kaynakları vs. vs. türkiye yi bir kefeye koyunca inkar et de göreyim seni gerçeği.
(bkz: eller aya biz yaya) hala birbirimizi yiyip bitirmekle uğraşırken, koltuk derdindeyken; gelişmiş ülkelerin uzayda yaşanacak yerler araması gibi...
çocukluk yıllarımda; (30 yıl önceden bahsediyorum) avrupa ülkelerinden birinde yaşadığım ve anladığım bir gerçekti ne yazık ki... bizim ülkemizde yeni yeni oluşan o alt yapı, doğalgaz, ulaşım araçları taaa o zamanlar mevcuttu o avrupa köylerinde bizim ülkemizde henüz gelişmekte oluşan oluşumlar... onların köy olarak nitelendirdiği yerleşim yerleri, bizim lüks nitelendirdiğimiz en güzide yerleşim yerlerinden bile çok çok ilerde olduğu gerçeğini hissettiğim o yıllarda; ve ulaşılabilmesi için bir yüzyıl geçmesi gerektiğini gözler önüne seren gerçek... ne yazık ki gerçek.
her ülkenin aynı şeyleri üretmeyeceği ihrac etmeyeceğide bir gerçektir. dünyadaki pastanın her diliminde bir ülkenin payı mutlaka vardır, türkiye araba cep telefonu vs. üretmesede dünyaya başka yönlerden büyük katkıları vardır.
örneğin avrupanın en büyük televizyon üretici firması türkiye'dedir. tüm avrupaya en büyük ihracat türkiye tarafından sağlanır.
yine avrupanın en büyük tekstil firmaları türk firmalarıdır, tüm avrupaya tekstil konusunda önderlik yapan ülke türkiye'dir.
bunların dışında birçok tarım ürünleri konusunda türkiye'nin dünyaya büyük katkısı vardır.
ülkesinin yüzde 90 ını yeniden yapılandırmaya karar veren arabistan inşaat konusunda türk iş adamlarını tercih etmiştir. tüm ırak, suriye, iran ve komşu ülkeleri türkiye birçok konuda beslemektedir.
bunlarıda göz ardı etmemek gerekir. uluslararası bir konu işlenirken türkiye'ninde tüm çalışma ve çabaları izlenmelidir.
yeşilliğini üniformadan almış, her ilerlemede postal altında ezilen bir ülkenin intizam içeren asker yürüyüşüyle gelişebileceğine inanmak ergenekon taraftarı ve chp üyeliğini gerektirir.
gelişmekte olan bir ülkeyiz diye yıllarca coğrafya derslerinde gördük. tam tersine gerilemekte olan bir ülkeyiz. hangi gelişmekte olan ülkenin nüfusunda %12 işsiz var. hangi gelişmekte olan ülkenin sanayisi her yıl %3 küçülür.
bunun dışında hem gelişemediğimiz gibi, hem de yaptığımız gökdelenleri yabancılara satmaktayız. adamlar resmen parayla ülkemizi işgal ettiler, gelişmemize izin vermiyorlar işte.
yıllardır televizyondan 'türkiye gelişmekte olan bir ülke...' diye duyup 'ulan ne gelişmekmiş be arkadaş' deyip içten içe ah dediğim ve benimde maalesef onayladığım gerçeklik...
yıl 2009.. türkiye de araba olarak, genellikle alman ve amerikan arabaları kullanılıyor. aynı zamanda başka ülkelerinde arabaları mevcut. türk arabası olarak, fiat şahin, doğan kartal ve albea var. kullandığımız cep telefonlarının hepsi ithalat. kullandığımız bilgisayar ve bilgisayar parçaları da ithalat. türkiye, üretimin çok az olduğu bir ülke malesef. bugün yabancıların bütün teknolojik eşyaları, aletleri çıkarılırsa, türkiye m.ö ki yıllara gidecektir.
bunun dışında malesef insanlarımızda gelişemedi. fanatizm derecesinde partilere oy verenler mevcut. herkes sığ görüşlü.. kimse gerçekleri göremiyor, ya da görmek istemiyor. bu güzel coğrafyaya, bu güzel ülkeye çok yazık ediyorlar. *
