türkiyede çoktur efendim. halkların kardeşliği deyip allahın hergünü kürtçülük yapan, ülkesinin 36 değişik etnik unsur barındırmasına rağmen hem ülkemi seviyorum deyip hem de türk ırkçılığı yapan insanlar vardır. bir de bunun dinci ırkçıları vardır ki şerlerinden allah korusun. ters birşey dedin mi kafir yaftası yersin...
taa ilkokuldan yunan'a, ermeni'ye, rus'a, ingiliz'e fransız'a düşman yetiştirildiğimiz için nüfusun büyük çoğunluğu.
ama dünyaya gelirken milliyetini seçmediğini bilen ve bunu değiştiremeyeceğini, herkesin vatanımızda gözü olmadığın idrak edebilmiş güzel insanlar hariç tabi.
ırkçılığın "en" i olurmu sorusunu akıla getirendir.
kendi etnik kültür değerlerini baz alarak kendinden olmayana yöneltilen bir bakış dahi "en" diye tabir edilen kategoriye dahil edebilir insanı, kaldıki elinde metre ile dolaşıp kafatası ölçen paranoyakları, renk tanımaya insan teninden başlamış olanları saymıyorum bile. ekonomik, siyasi, kültürel vs gibi iktidar vaad edebilecek erklerin cazibesiyle soykırıma kadar gidebilecek sosyal ayrımcılığı, ötekileştirmeyi "en" şahane şekilde sözde başarabilen, her başarısı sol yumrukla nakavt edilebilecek olan insanlardır.
yok öyle biri. bu ülkeden ırkçılık çıkmaz uğraşmayın artık. ırkçılık modern toplumun yani sanayi toplumunun hastalığıdır. bu ülke yarı feodal yarı köylü bir toplumdur ve tarih, sosyoloji, siyaset bizi şunu öğretirki, böylesi bir toplumdan ırkçılık çıkmaz. batı merkezli siyaset algılarımızla zorlama değerlendirmeler yapmayalım.