iş ahlakı olmaması hatta ahlak olmaması. sadece siyasetçiler değil bütün vatandaş böyle ne yazık ki. öğrenciden öğretmenden tut tesisatçı vs kimse işimi nasıl hakkıyla yaparım diye düşünmüyor. paydos edip gideyim, ben parama bakarım, bu arada şurayı da yandaşıma akrabama peşkeş çekeyim vs kafasında herkes. ama konu bacak arası olunca herkes namus bekçiliği yapmasını biliyor.
Cehalettir, üniversitede bitirip kitap okumayan insanlardır, duydukları her şeye inananlardır, 5 bin askerle terör sorunu çözülür diyenlerdir, evrim insanların maymundan geldiğini söylüyor diyenlerdir, kürtlere sadece kürt oldukları için hakaret edenlerdir, kendisi açken milyar dolarlar kazananlar için kefen giyenlerdir, kadını cinsel obje olarak görenlerdir. Yani kısaca bu ülkenin eğitim ve empati sorunu var ve bu savaştan, kıtlıktan daha tehlikelidir.
Eğitim ve öğretim eksikliği.
Buna bağlı olarak bu ülkenin refah seviyesini yükseltecek, yeterince güvenilir ve kapasiteli insan çıkmaması (kutupsuz düşünen)
Bu iş uzun vadeli bir iş sıfırdan bir nesli temizlemek ve yerine gelen nesli mantıklı ve iradesini doğru ve etkin bir şekilde kullanabilecek şekilde eğitmek önemli.
Ülkeler artık yıpratma politikası ile ilerliyor ve bu aşamada ülkedeki bireyler ne kadar kapasiteli ve iradeli olursa ülke için o kadar hayırlı olur. Bu söylediklerim bütün sorunların temelini yansıtıyor eğer bu şekilde bir sistem oluşturulabilirse problemlerin bi o kadar azalacağını ümit ediyorum.
trafikte makbul olanımız iyi sürücü değildir, uyanık olan iyi kabul edilir. ne kadar bencil o kadar iyi.
sıra beklerken, nasıl kaynak yapsam arayışındaki hayvanları görürüz. sıra hayvanlarıdır onlar.
birisi bizden farklı düşünceleri dile getiriyorsa dinlemeyiz bile, herşeyi en iyi biz biliriz.
bir şeyi satın almayalım, pek azımız "hayırlı olsun" der, bir çoğumuz "çok pahalıya almışsın" der. neden? çünkü kendi alamadı.
yeni araban olur, sokak ayısı gelir çizer.
