çocukken çok nadir olarak düyarbakır'a turist geldiğini görürdüm. çocuğum dediğim 90'ların başı, pek tabii savaşın en çetin günleri... özellikle japon turistler ilgimi çekmişti çocuk aklı işte turist deyince aklıma hep "bikinili mayolu deniz kenarında güneşlenen insan tipi" geliyor. sonradan akıl erince anladım niye buraları tercih ettiklerini. çünkü medeniyet mezopotamya denen coğrayada yani en çokta diyarbakır'da filizlenmiş. tarihi, sanatı, bilimi, entellettüel fikirleri ben hep diyarbakır'da tanıdım ben. belki bu yüzden miyop oldum, ama hiç kör olmadım. gönül gözü akıl gözü kör olanlar hep başka yörelerden gelmişti buralara.
