türkiye'nin en acı gerçeği yoktur. Çünkü şu anda yaşadığımız her türlü acı birbirinden büyüktür. 'en' bu konuda göreceli kalmıştır. Bu güzel ülkenin başında rte diye birisi var. Ülkeyi soğana çevirdi. Teröristi baş tacı yaptı. Amına koyduğumun şakirtleri, trolleri hala daha akp savunma peşinde. Ulan sen nasıl bir insansın be kahpenin evladı, senin onurunu ve haysiyetini ayaklar altına alıyorlar. Hadi şakirtleri anlıyorum; onlar zaten başka boyutta. Ama arkadaş sen trollük yapacağım derken bu ülkeyi ayaklar altına alırsan, şakirt kafaları desteklersen, istersen git chp'ye ya da tkp'ye oy at, bir şey değişmez. Bu mal troller kendini biliyor. Ulan, kemalist, laikçi diye azarladığın kesim senin hala dolaylı yoldan da olsa hakkını, özgürlüğünü savunuyor mu? Savunuyor. Şeriat, bilmem ne diyorsun. Sende zerre akıl yok mu şeriat gelse sen şu an ananın vajinasına dönmek için uğraşacaksın. Her neyse... Arkadaşım bu ülkenin en büyük sorunu akp ve destekçileridir. Her sorunun kökü akp'den çıkar.
kirli bilgi ve vatandaşın kafasının karışık olması. Bu da insanı üzmüyor değil. Kim ne yapıyor belli değil. Okumak zor, para kazanmak zor... Bu gayretle abd de olaydım ohooo. Ve benim gibi bir çok insan.
"kemalist" diye ötekileştirdiği ve zamanında kendinin ötekileştirildiğinden dert yanan malak zümrenin kendini ve fikir hayatlarını bir bok zannetmesi hepsinin üstünde olandır.
Mesleki egitim. Sunu anlayin artik anne ve babalar: hepinizin cocugu üniversite okuyamaz, okumamali da. Artik liselerde "bak okumazsan boyaci-kaportaci... olursun" denilmemeli. Nitekim bu memlekete memurdan cok, kaportaci-boyaci gerek.
bu memlekette kadın olmak zordur, okumak zordur, okuduktan sonra iş bulmak zordur, iş bulduktan sonra emekli olmak zordur. vardır babam vardır bu memleketin bi ton acı gerçeği vardır.
insanların giyim tarzı ile siyasi ideolojilerini karşılaştırma yapan hep cenin olarak kalmasını umduğum varlıklarla birlikte yaşamak zorunda olmamız keşke sadece bu olsaydı.
güzide ülkemizin içinde yoğrulduğu en acı gerçeklerin bütünüdür.
insanımız hiçbir şekilde bilgiyi ve kültürü ön plana almadan kulaktan dolma ve araştırma gereksinimi duymadan edindiği bilgilerle kendini bir şey sanar.
maalesef ki kendisine iyi nimetler sunanları çok kısa sürede unutur, balık hafızalıdır; zira balıktan beter de oynaktır.
her düşünen kendini haklı görür ve bu da bencillik travmasının oluşturduğu kaos'a davetiye çıkarır.
