devletin değil halkın manevi değerlerine yeniden keşfetmiş gibi ilgi göstermesidir. devletin din devletine dönüşmesi gibi bir durum söz konusu değildir. iran ile malezya ile ülkemizi kıyaslamak açıkça bir hakarettir.
gelişim önündeki her zaman geçerli ve nedense işe yarayan felaket senaryosudur. özal , adnan menderes te de olması isbatıdır. o dönemlerin haber manşetleriyle konu daha güzel bir hal alır.
iran gibi olduktan 1 ay sonra bu bayramdan bayrama camiye giden liseli genç şakirtlerin ne halde olacaklarını görmemiz açısından faydalı olabilecek gidişattır..
siyasetten anlamayanların yorumudur.
akp milli görüşe kaydıkça, oy oranı düşer. merkez sağda yeni bir alternatif oluşur.
koalisyonlar dönemi başlar.
ömer dinçer'i ve benzerlerini gördükçe insan şunu düşünüyor: belki de fena olmaz.
kemalist sistemde türkiye bir din devletidir zaten. ordan kurtulması din devletinden uzaklaşması için yeterlidir. kemalist siyaset dağarcığının kısır olduğu tespitini her seferinde haklı çıkarmaktan ne anlıyorsunuz ilginç.
Kaç yıldır akp iktidarda bi kere biri gelipte bana namaz kıl(!), başını kapat(!), zekat ver(!) demedi.. farzı misal din devleti de olsak bu böyle sürer.. cumhuriyetle yönetiliyoruz monarşiyle değil.
Yönetilenler, hükümdarlık (monarşi); adı verilen yönetim biçimlerinde tebaa veya kul durumundadırlar.
Tebaa; veya kul; olmak, hükümdarın iktidarına ve tüm buyruklarına baş eğmekle yükümlü olmak demektir.
gazetelerin ikinci sayfalarında ve akşam saatlerindeki magazin programlarında arka yüzü görünen madalyon.
türkiye öyle bir tarafa kayacak kadar sivri bir ülke olmamıştır, önümüzdeki 251 yıl içinde de bu pek mümkün gözükmüyor. hep iki arada kalacağız, hep içimizde özümüzü saklarken dışımızda bir şeylere özeneceğiz...
