insanlık düşünsel anlamda geliştikçe, medenileştikçe, modernleştikçe geçerliliğini ve dozunu yitiren ihtiyaçtır. ülke yönetirken tüm yetkileri bir elde toplayıp muhalefeti bastıran idareler insanlığın gelişimine bağlı olarak zayıflar, zayıflamıştır. diktatörlük özlemi içinde olanların diktatörle karşılaştıktan sonra diktatörlük karşıtı olanlardan fazla diktatörlük karşıtı olmaları zaten pek çok kez görülmüş, tecrübe edilmiştir. günümüzde türkiye'de, diktatörlüğün tam karşıtı sayılan demokrasi sisteminin mükemmel işlediğini iddia etmek saçmalık. hatta ön seçim sisteminin ortadan kaldırılması, yerine liderlerin sultasını egemen kılan bir sistemsizliğin getirilmesi konusunda bir ton örnek verebiliriz, gerek yok. tüm bunlara rağmen bu ihtiyaç % 1 bile tutmaz. zaten bu ihtiyacın tarafları da marjinal tiplerden oluşur, düşüncelerinin sağlıklı bir temele oturmadığını bir sohbet esnasında hemen gözlemleyebilirsiniz.
"ihtiyaç duyduğunuz diktatör, zaten 8-9 yıldır başınızda." denilesi laftır. türkiye'nin bir diktatöre değil, sosyalist bir lidere ihtiyacı vardır. Çünkü, bu kadar eşitsizliği ancak böyle bir lider sayesinde aşabiliriz.
