türkiye ve arjantin birbirlerinden tamamen kopuk ülkeler olduğu düşünülse de kaderleri benzeyen ülkelerdir. ülke başına gelen devlet adamları ülkeyi hergün biraz daha batağın içine saplamışlar,durumu vahim ülkelerine bir tekme de onlar atmıştır. öncelikle imf' ye üye olmakla başlayan bu süreci imf' nin istikrar tedbirlerini!uygulamak izlemiş, ardından ülke amerikan emperyalizminin açık pazarı haline gelmiş, imf ile gizli görüşmeler yapılmış" ithalattaki sınırlamalrı kaldırmak,bütçe açıklarının kapatılması için kamu harcamalarının kısılması,maaşların dondurulması, "kamu kuruluşlarının yeniden yapılandırılması" bunların arasında olan bazılarıdır.
özel sermaye yatırımlarına vergi indirimi vb kolaylıklar sağlandı.başta otomativ,kimya,metal gibi sektörlerde önemli yatırımlar gerçekleşti.sadece otomativ sektöründe yatırım yapan yabancı sermayeli kuruluş 20 idi.peki ya özelleştirmeler..bunların ardından elbette ki özelleştirmeler yapıldı. tüm kamu kuruluşları yabancılara satıldı.ilk başlarda kendi halkının bile beğendiği bu uygulama yapılanların kötü sonuçlarının ortaya çıkmaya başlamasıyla kendi halkı hükümeti protesto etmiş ancak iş işten geçmiştir. çünkü halkın gözü pembe toz boyalarla boyanmıştır. hergün biraz daha imf bataklığının içine batan ülkenin kendi halkının gözünde ekonomisi sağlamdı. peki ya tüm bunların acı sonuçları ne zaman ortaya çıktı? elde avuçta satılacak kurum kalmadığı zaman... o zamana kadar satılanların üzerinden geçimini sağlayan arjantin ekonomisi birden çökmüştü.tüm bunlardan sonra halkımızın özelleştirmelere iyi gözle bakması bana yalnızca "tarih tekerrür ediyor" dedirtir.
