ürettiğimiz dışarıdan aldığımızı karşılamaktan çok uzak.
ayda 1000 lira kazanıp, 1500 lira harcayan bir embesil gibiyiz, ülke olarak.
incelemek için çok fazla alt kategori var. ama olayın başı da kökü de siyasetin çapsızlığı, ufuksuzluğu, sığırlığıdır. bu denklem nasıl denkleştirilecek, adamların kafası basmıyor. işin içine biraz biraz puştluklar, hainlikler de eklenince gelsin kriz, gitsin enflasyon.
gazetelerden alınma afaki kahvehane cümleleriyle ahkam kesmek yerine bi zahmet gidin de organize sanayi bölgelerine neyin nasıl üretildiğini görün. emekçilerimizle gurur duyun.
Ülkenin patent ve marka sıkıntısı var kaliteli malzemelerin hammadesiyiz ama sistem kurulmuş elimizden alınıyor..
Şöyle bir örnek vereyim.
Adanada dünyanın en kaliteli şemsiye pamuğu üretiliyor. Dokunuyor.
Kumaş italyaya gidiyor. Marka vuruluyor.. 1 tl ye sattığımız kumaşı biz 10 tl ye gr alıyoruz.
Bizim ürettiğimiz kumaşı biz 10 katu vererek alıyoruz..
Şaka değil..
