Türkiye Laik bir devlettir ama insanları laik değildir. Yani demek istediğim devlette din seçme hakkı özgürdür. istediğin dine mensup ol kimse bi şey diyemez. Ama Halk başka bazı iyi kısım bi şey diyemez ama tabi bazıları vardır ki toplumdan dışlar, hakkını yer, senle uğraşır işte. Ama polise suç duyurusunda bulunabilirsin. buda laik olduğumuzun bi örneğidir ama sözde yazılı bir şekilde (!)
Laik değiliz laik olmalı mıyız böyle bi zorunluluk var mı yok zaten olamıyoruz laik bir ülkede diyanet işleri başkanlığı devlete bağlı çalışabilirler mi cami imamları devletten maaş alabilirler mi tolstoyunda dediği gibi ya kuzular yaşayacak yada kurtlar doyacak.
Kendimizi kandırmayalım, laiklik iyi niyetli bi uygulama ama galiba musluman ulkeye laiklikde yetmez tamamen anti dindar bi anayasa lazım baksana adamlar halen biz dindarlara uymayanlara saldırız diyor ve şiddet yapıp mahkemelerde bi şekil yırtabiliyorlar. Müslümanlık böyle bi din galiba. Tamam hristiyan ülkede laiklik yetebilir ama müslüman ülkede bilmiyorum.
Hem islamcıların hem de Kemalistlerin iddialarının aksine, TC hiçbir zaman laik bir devlet olmamıştır ve şu anda da değildir. Çünkü laikliğin temel koşulu olan din ve devlet işlerinin birbirinden ayrılmışlığı Türkiye’de söz konusu değildir. TC devletinin en önemli kurumlarından birisi, gerek bütçesi, gerek personel sayısı, gerekse de faaliyetinin boyutları açısından birçok bakanlıktan çok daha büyük bir kurum olan Diyanet işleri Başkanlığıdır. Türkiye’de devlet neredeyse her yönüyle dinin içindedir. 70 binden fazla, maaşlı devlet memuru statüsünde din görevlisi bulunmaktadır. Bu gerçek apaçık ortadayken TC’nin laik olduğunu söylemek kaba bir aldatmacadır. Bunun yanı sıra, okullardaki zorunlu din dersi uygulaması; imam-hatip okullarının bizzat devlet eğitim sisteminin bir parçası olması; üstelik bu temelde bütünüyle Sünni bir islam yorumunun zorla dayatılması; tüm ülkede Cuma namazlarında, gündemini ve içeriğini siyasi iktidarın ve MGK’nın belirlediği Diyanet fetvalarıyla kitlelerin beyin yıkama işlemlerinden geçirilmesi, vb., laiklik ilkesiyle adeta alay eden gerçeklerdir. Bütün bunlar, laikliği, kadınları kafalarındaki örtüyle devlet dairelerine ve kendi kutsal mekânlarına (Meclis, Cumhurbaşkanlığı Köşkü, Orduya ait alanlar gibi) sokmamaya indirgeyen TC’nin, kuruluşundan bu yana dinden elini hiç çekmediğinin göstergeleridir.
