savaşın sonunda ya silivri de ya da savaşacak yüreği olmayanların çiğneyeceği vatan toprağında yatmayı göze almanız gerek bilginiz olsun.
benim için sorun yok ama bilinmesini istedim.
kıssadan hisse şöyle bir şey:
---spoiler---
+ee anlat bakalım... "yoldaş"..
-ne anlatiyim. ben söz verdiğim gibi yaşadım esas haberler sizde..
+lafı da yerleştirdin yani.
-estağfurullah..
+oğlum başta bizde öyle yaşadık. kurşunlandım ben biliyor musun? sizden sonra çatışmaya girdik, adamlar resmen kafamıza kafamıza sıkıyorlardı.. kaçtım sonra.. sonra babam hastalandı. hastaneye yatıracaz almıyorlar, hastaneler arası koştururken kaybettik adamcağızı..
-başın sağolsun..
+sağol.. işte o gün, orda büyüdüm ben.. kimin için dedim lan devrim, şu doktor için mi yoksa şurdaki hasta bakıcı için mi? kimin için? paran olmayınca minibüse bile binemiyorsun neyin devrimini yapacaksın? önce dedim kendim kazaniyim.. kendimi gerçekleştiriyim sonra paylaşırım. herkesin hikayesi başka da benim ki böyle başladı. parayı kazandım her sabah erkenden uyandım. senelerce eşşekler gibi çalıştım. sana bir şey söyliyim mi? insan sıcağı görünce ne kadar üşüdüğünü anlıyor.. paylaşmak dedik ya.. başkasının parasını paylaşmak hoş da yani zaten devrimcilik bi yerde o.. başkasının parasını paylaşmak söz konusu olunca güzel ama kendi paran söz konusu olunca.. neyi paylaşıcam lan dedim. kiminle paylaşıcam. siz benim kurşun yaramı paylaşıcak mısınız? babamın gözlerimin içine baka baka gidişini? ben her sabah kalktığımda hepiniz ossura ossura uyuyodunuz ama! sizinle mi paylaşıcam lan dedim! ... .. (çaresiz gülümsemeler..) bu hayat insana insanlardan nefret etmeyi öğretiyor.
-sağolasın..
+hepsinden değil canım.
