futbolun öncelikle bir spor dalı olduğu unutulduğundan bu yana, iki yakası birbirine yanaştırılmayan türk futbolu,
tekelleşme dediğimiz ürkütücü ama içeriğinin pek fazla bilinmeden sürekli ona buna söylenen ezber kelimeler ile
kahvelerde, gerek kafelerde, gerekse ulu orta yerlerde konuşulmaktadır.
"benim varım yoğum takımım" diyen sevgili kardeşlerim ya da "anam, bacım" veya "s.kim, t.şşğım" diyenler,
son dönemde görmezler mi bu işin artık değil etik, yasal boyuttan dışarı çıktığını. bence insanlıktan çıktı orası ayrı.
hala izleyebilen olduğuna göre kimileri şikayetçi değil bu durumdan.
markalaştırılan, hatta biletlere yemek veren, kredi kartı, telefon, internet şeysi, gol başına mb ve bir sürü "al beni"
seçenekle tüketicilerin karşısına sunulan sözde fırsatlar türk futbolunda artmadı mı sizce?
-abi forma aldım. takım kötü durumda. destek olmak lazım.
-yanında ....cell aldım, hediye olarak modem verdiler ama bir sene anlaşmalı. *
eskiden antrenmana baklava götürenleri görürdük. gülerdik. eğlenirdik. "ezeli rekabetler" falan derdik.
işin özü kardeşim. köprü - su hesabı bu zamanda memur mantığı ile oynanan ve izlenen futboldan bir s.k olmaz.
keşke o dekoderleri veren arkadaşlar, hangi takımlı olursa olsun, beş, on sene önce de iade edebilselerdi. futbol yavaştan dolarlaşırken. katilleşirken. taraftar grupları dövdürtülürken. insanlar yanarken. insanlar jiletlenirken. ve bunun gibi adileşen
para çatışmaları başlarken.
