ben maç bittiğinde böğürürken babamın elinde ferit edgü'nün romanı ve "roman akıcıymış" demesi. ben kanepeler üstünde zıplarken babamın hiç istifini bozmaması ve "hadi allah rahatlık versin" demesi. baba finale çıktık diyorum, "yarın hayır at" diyor bana.
ferit edgü'yü okuyorsa, ilişilmemesi gereken babadır.
oyunuza karışması sorundur, ayrı.
umarım "hayır" oyunu kemalist bir darlıktan atmamıştır bu arada.
uyduruk siyasi menavralara katlanamamak gibi daha gelişkin bir nedeni vardır, dilerim.
ama sevin onu, ne olursa olsun.