Akepe iktidarının yürüyebilmesi için uluslar arası para piyasası bize kol boyu faizle borç vermeye devam edecektir böylece hem emir erleri akepe iktidarına zeval gelmeyecek hem de ileride ödememizin asla mümkün olmayacağı kadar büyük bir borcun altında bulacağız kendimizi.
Bu oyun israil, büyük israil i kurma aşamasına geldiği zaman bitecek artık o anda iktidarda kim varsa bomba onun elinde patlayacak.
Ekepe sözde ekonomik başarısını israil in büyük israil projesine borçludur yoksa Türkiye'ye bu ekonomik göstergelerle kimse tek cent bile borç vermez.
Bize borç vererek Şu an yaptıkları ise bir taş atarak 2 ceviz düşürmektir.
Önümüzdeki 12 ayda ödenecek toplam dışborç 173 milyar dolar. Akp'ye kadar 80 yıllık Türkiye'nin toplam dış borcu 60 milyar dolardı. Ha bunu açıklasın akkıllar.
türkiye ekonomisinde yaşananları dönem dönem anlatıldığı yazıdır. son dönemde dolar ve euro'nun hızlı yükselişini de nedenini biraz olsun açıklamaya çalışan yazıdır.
son dönemde türkiye ekonomisinde yaşananlar ve doların yükselişi şöyle özetlenebilir.
* doların yükselmesinin en önemli nedenlerinden biri doların dünyanın diğer ülkelerindeki para birimlerine karşı değer kazanmasıdır. avrupa para birimine karşı dahi 1,32'lerden 1,13 civarına kadar gelmiştir doların değeri.
* ikinci nedeni ise faiz tartışmalarıdır. türkiye'nin faize karşı çok yüksek para ödediği aşikardır. bunun düşmesi faizden getiri elde eden belli çevreleri rahatsız etmiştir. zaten para kazanabildikleri türkiye , hindistan , g.afrika gibi ülkeler vardır. bunu kaybetmek istememekteler. bu tartışmada döviz alımına geçip faiz indirimini engellemeye yönelik tavır içine girmiş olabilirler. yüksek döviz kurundan merkez bankasının faiz artırımı dövizi daha yukarı taşıma riski oluşturacağından merkez bankasını faiz indiriminden vazgeçirmek istiyor olabilirler.
* yunanistan ve rusya'da yaşanan gerginlikler döviz fiyatlarını etkileyen faktörlerden biridir.
* vadesi gelmiş döviz borçlarını kapatmak isteyen büyük şirketler döviz alımına girmiş olabilir. bu geçici bir durumdur.
Türkiye ekonomisi, global dünyada birbirine bağımlı çalışan dişli çarklardan sadece biri.
Bu sistemin sağlıklı çalışabilmesi ve dünya ekonomisine yön veren büyük patronların servetlerini büyütebilmesi için, Türkiye ekonomisinin de ayakta tutulması gerek.
Bu nedenle Türkiye'de ekonomi yönetiminde şu yapılırsa kriz olur. bu yapılırsa kriz olmaz tarzı tartışmalar yersiz.
Dünya'da ekonomik gelişmeler vahim. Çarklar uzun süredir gıcırdayarak çalışıyor. Sisteme sürekli pompalanan para, bir bakıma dişlilerin yağlanması gibi. Artık vıcık vıcık yağ olduk.
Depremlerde fay hattının ne zaman kırılacağını nasıl bilemiyorsak. Bu sistemdede dişli çarkların ne zaman dağılacağını bilemeyiz.
Kesin olan, bir gün dağılacağı.
Sermaye birikimi derken resesyona gider. Öyle birşey olamaz. Zira olsa idi öyle bir süreçte yatırımlar durgunlaştığından ülke de geriye giderdi. Elindeki parayı da yine arayı kapatmaya harcardı. Tekrar ediyorum Türkiye büyüme modelli bir ekonomidir.
tasarruflar olmazsa likiditeye konu olacak sermaye birikimi yurtdışından sağlanacaktır. yani borç alınacaktır. alınan borçlar yatırım yapılmak yerine yine ithat ürünlere harcanırsa yazıya konu olan döngü oluşacaktır.
bu ne lan? eskiden bir sözlük formatı vardı, onun da içine edildi. evet.
nedir bu dikkat çekme çabaları?
işte yılların başlığı.
(bkz: türkiye ekonomisi)
enerji indirimleri kolay kolay halka yansımıyor. Doğalgaz faturasındaki indirim botaş'ın açığını kapatmak için kullanılıyor. benzinde indirim olur devlet vergiyi arttırır. Kuraklık olur un fiyatı artar. Verimli hasat sonrasındaki un fiyatlarında tık düşüş yaşanmaz. Sonuç olarak ülke Ekonomisi halk üzerinde sadece olumsuz olarak etki yapıyor. Ayrıca halkın devlet olmadığını anlamak da zor değildir.
Türkiye'de aç kalmazsınız ama hayatınızı da yaşayamazsınız.
içinde bulunduğumuz yerli malı haftasina uygun bir yazı olmuş. Lakin klasik iktisatçıların kitaplariyla ekonomiyi ogrenen nesil olarak haliyle ilk aklımıza yerli malı kullanımını artırmak geliyor. oysaki global dünyada hala yerli malını savunmak demek dünyanın değişimine ayak uyduramamak demektir. üretmek zorundayız. hem de en iyisini en yenisini üretmeliyiz.
Türk ekonomisi en kolay rekabet edebilecek olduğu ihracata daha elverişli tarım alanında gelişmeyip rekabeti yatırım maliyeti daha sert bir sektör olan sanayi ısrarı ile kitleleri şehirlere yıkmaya devam eder, işsizliği ve işsizlik ve/veya düşük kazanç nedeni ile bireysel tasarruf sorununu çözemez ise sürekli kırılganlık içerisinde kalmaya devam eder.
karamsar olmayın, zaten bu durumda karamsar olanlara bakıyoruz, çalışmayan, üretmeyen kişiler.
fabrikalarımız tıkır tıkır çalışıyor elhamdülillah, memleketimizin her yanı bir şantiye. kendi gemimizi, kendi tankımızı, helikopterimizi yapıyoruz maaşallah, inşaallah kendi uçağımızı, kendi otomobilimizi de yapacağız. biraz sabır...
"kriz geliyor, kriz olacak" diyenler kimlere hizmet ediyor biz biliyoruz.
doların bir günde artıp, bir günde düşmesinden kimler ne çıkarlar sağlıyor bunları da görüyoruz.
çalışmayana kriz her zaman var,
üretmeyene kriz her dönem var...
türkiye iyi yolda. türkiye'de para var, güç var. inşaallah bundan her yurttaşımız nasiplenecek.
biraz sabır...
Türkiye ekonomisi ile ilgili son dönemde yaşananlarla ilgili bir yazıdır. Hem uzun zamandır ekonomi ile ilgili uzun yazı yazmamıştım hem de rosava kısa cümlerle başlık canlandırıyor diyenleri artık üzmemiş olurum.
basitçe anlatmak istedim umarım okuyan olur ;
Türkiye'deki son dönemdeki sıkıntı tasarruf eksikliğinden kaynaklanmaktadır. Yani Türkiye yeni yatırımlar için kaynak bulmakta zorlanmaktadır. Elinde var olan kaynaklarla bir süre yüzde 5-6 bazan 8-9'u bulan ekonomik büyüme sağlamıştır ancak artık ekonominin büyümesi için kaynak sıkıntısı yaşamaya başlamıştır.
Dolayısı ile Türkiye'nin büyümesi için dış kaynağa ihtiyaç vardır yani başka ülkelerin tasarruf edip verdiği paraya. Başka ülkelerde bu parayı kendi ülkelerindeki bankaların türk bankalarına kredi vermesi yoluyla türkiye'ye vermektedirler.
Türk bankaları kredi yoluyla aldıkları parayı türk halkına ve şirketlerine gerek tüketici kredisi , gerekse şirketlere verilen kobi kredileri vesaire gibi kredilerle vermektedir.
Eğer tüketici kredisi alan kişiler ihtiyacı olmadığı halde ithal ürün alırlarsa para yine geldiği ülkeye döner . Türkiye hem borçlanmış olur. hem de Başka ülke şirketlerine pazar olmuş olur onların kalkınmasını sağlar.
Aynı şekilde eğer türk şirketleri bankalardan aldıkları kredilerle gidip türkiyeyi ithalat çöplüğüne döndürürlerse para yine geldiği ülkeye döner. Türkiye hem borçlanmış olur hem de o ülkenin sanayisi için pazar olmuş olur.
Türkiye'de maalesef son dönemde yaşanan budur.
Peki bu durum nelere zincirleme etki yapıyor ve nasıl bir kısır döngü haline geliyor.
Türkiye borçlanıp üretmeyip ithalat yaptığı için cari açık denilen durum ortaya çıkıyor. Döviz açığı da diyebiliriz.
Döviz ihtiyacı olunca doğal olarak döviz kurları yükseliyor. Döviz kurları yükselince doğal olarak ithal ürünlerin değeri artıyor ve enflasyon meydana geliyor.
Enflasyon meydana geline doğal olarak borçlanma maliyeti artıyor ve borçlanma faizi yükseliyor.
Borçlanma faizi yükselince bu durum kamu maliyesine olumsuz etki yapıyor ve devlet çalışanına yüksek maaş ödeyemiyor , yatırım yapamıyor. Böyle olunca da ekonomik büyüme yönünde engel oluşuyor.
Borçlanma faizi yükselince elinde az da olsa tasarrufu olan kimseler yatırım yapmak yerine risk olmadığı için devlete yüksek faizden borç veriyor ve bu durum da ekonomik büyüme önünde engel oluşturuyor.
Ekonomik büyüme olmayınca , firmalar var olan firmalar zor durumda kalıyor ve personel çıkarmak zorunda kalıyor.
Çıkan personel ilk başta bahsedilen aldığı tüketici kredisini ödemekte zorlanıyor , zorunlu harcamalar dışında harcama yapmıyor. Böyle olunca da ekonomi büyümekte zorlanıyor.
Umarım basit bir şekilde anlatabilmişimdir.
Türkiye ne olursa olsun tasarruf yapmak zorunda ve lüzumsuz ithal ürün sevdasından vazgeçmelidir.
