Kesinlikle aidiyet duygusu. Aynı dilde konuştuğun aynı yemeği yediğin insanlardan uzak bir yerde gavurların içinde yaşayıp onlara ayak uydurmaya çalışmak zor olurdu. Yani kısacası kültür çakışması diyebiliriz.
Küçükken o tozpembe gördüğümüz ülkeyi... Herkesin atatürk'ü sevdiğini zannettigimiz, herkesin ülkesini sevdigini düşündüğümüz zamanları, ve bu zamanları geçirdigimiz yerleri geride bırakmak.
eski türkiye neslinin yani 90 kuşağı olarak eğitim hayatımız boyunca öğrendiğimiz ve inandığımız cumhuriyet değerlerinin yaşandığı günler ve cebimizde paramızın olmadığı ama gelecekten umutlu olduğumuz yılları ayrıca unutmadan ; ülkenin kutuplaşma yıllarından önceki yılları yani ; milli maç olduğunda sokakta kimsenin kalmadığı yıllar , mezhep ve görüşüne göre insanların ayrışmadığı son yıllar.
tüm bunların asla geri gelmeyeceğini bilmek çok kötü ama su götürmez bir gerçek.
