geçenlerde, su almak için girdiğim bir mahalle bakkalında bizzat şahit olduğum durumdur.
suyumu almış tam parasını ödüyordum ki bakkal, tezgahın ardından fişek gibi fırlayıp dükkan kapısına koştu. bu sırada, kapı önündeki ekmek dolabından bir kucak dolusu ekmeği kapıp kaçan bir çocuk gördüm. öylesine hızlı koşuyordu ki, dükkan sahibi onu yakalamanın mümkün olmadığını anladı ve peşinden koşmaya yeltenmedi bile.
içeri girdiğinde, adeta burnundan soluyordu. "kağıt-karton toplayıcılar mı?" dedim. "nerdeee!" dedi "kurban olayım kağıt toplayanlara, memleketimin fakir-fukarasına. ihtiyaçları varsa gelir adabıyla isterler, bizde bakarız hakikaten ihtiyacı var mı, diye. gerçekten varsa anlaşılır onlar; utanır-sıkılırlar böyleleri bir şey isterken, yüzleri kızarır, anlaşılırlar hemencecik, öyleyse biz veririz zaten ama bunlar suriyeli, bir başka cins insanlar. düpedüz çalıyorlar." "polise gitmiyor musunuz?" diyecek oluyorum, lafımı yarıda kesiyor; "ne polisi abicim! hangi polis? kaç kere karakola gidip şikayetçi olduk, "onlar bizim misafirimiz sayılır, savaştan, yıkımdan çıkıp-gelmişler, bunu da sizin bir katkınız farz edin" deyip geçiştiriyor, şikayet bile almıyorlar. şikayetçi gittiğimiz karakoldan bir de kendimizi suçlu hissederek dönüyoruz." diyor.
anlattıklarında o denli içten, her şey o kadar beklendiği gibi ki doğruluğuna inanmamam mümkün değil. "hayırlı işler!" deyip çıkıyorum dükkandan ve düşünüyorum kendi kendime;
"koskoca devlet olmakla övünüyoruz, medeni olmakla övünüyoruz, lafa gelince mangalda kül bırakmıyoruz ama iş icraata gelince, mültecilerin kontrolünü dahi sağlamaktan aciziz. ülke, 'yolgeçen hanı'na dönmüş, elini-kolunu sallaya sallaya dolaşıyor isteyen. dolaplardan ekmek çalıyor, ardiyelerden odun-kömür çalıyor, manav tezgahlarından sebze-meyve çalıyor bu insanlar. vicdan sahibi olmak, misafirperver olmak, düşküne el uzatmak elbet güzel ve insanca davranışlar ama bu devletin öncelikli olarak kendi vatandaşlarına karşı bir yükümlülüğü var;
- ülkede dirlik ve düzeni sağlamak, yasadışı işlere meydan vermemek gibi.
heriflerin rahatı beyde yok. bu ülke için kolunu bacağını veren gazilerden 4 kat fazla para alıyorlar. kendi etnik unsuru olan türklere bu ülke tam bin yıldır zulm ediyor ve arap yalaklığı yapmaya devam ediyor.
bursadaki suriyelilerin çoğu dilencilik yapmaktadır. bir de hepsi boyunlarına "suriyeliyim, türkçe bilmiyorum" yazmışlar. iyi ki yazdınız lan. onu görünce hiç vermiyorum artık para mara.
iktidara bak yurtdışından dilenci ithal ediyor. resmen sikti attı güzelim bursayı. eskiden arapların pisliklerinden geçilmezdi şimdi bi de bunlar geldi.
kimseyi hor görme derdinde değilim ama ülkeyi yönetmek bu değil.
insanlık gösterisi yapmak istiyorsan kurarsın kampları yerleştirirsin orda bakarsın. zamanı gelince de gerisin geriye siktir edersin.
buradaki sıkıntı, yetkililerin türkiyeye göç eden suriyelileri toplumun huzurunu da bozmayacak şekilde yerleştirememeleri ve bu işi iyi bir şekilde planlayamamalarıdır. bu da sırf onların suçu değil elbette. cenevre sözleşmesini imzalamış olmakla övünen bazı avrupa devletleri sevgi kelebekliği yaparken, türkiye, italya, ispanya gibi geçiş ülkeleri çekiyor bunun cefasını. madem o kadar insancılsınız, alsanıza bu insanların bir kısmını kendi ülkenize? olmazsa da bize maddi destekte bulunun, bu savaş mağdurlarını aç bırakmayın. ama yemez tabi. onlar sadece "bakın biz cenevre sözleşmesinin tüm protokollerini imzalamış, insancıl bir devletiz" demekle yetinirler. e be amk, isviçreye, avusturyaya kim sığınabilecek lan? Almanlar mı? italyanlar mı?
yine de bizim olaya çok genel yaklaşıp "suriyeliler sorun oluyor, siktir olup gitsinler" modunda takılmamız çok yanlış olur. şunu unutmamak lazım ki bize bu savaş nedeniyle pek çok suriyeli geldi. içlerinde gerçekten mağdur olup gelen temiz insanlar da, bunu bir fırsat bilip türkiyeye gelen kopuklar, serseriler de var muhakkak.
yetkililerin gerekli önlemleri almayışındandır. kamplarda yer yok diye, şehirlere yerleştirmek yerine yeni kamplar kurarak sorunun önüne geçilebilirdi ama nerde bizde bu basireti gösterecek yöneticiler.
