daha dogrusu daha iyi bir cumleyle soylenebilir önermedir. amerika değil, amerikanın politikaları ve politikacılarıdır sevilmeyen. yoksa, ne amerika halkının ne de bizlerin birbirimize karşı herhangi bir kötü düşüncesi yoktur.
amerikanın değiştirmek için kıçını yırttığı ama daha da artan, her kesimi kapsayan hissiyat. öyle ki 80 milyon hep bir ağızdan gayet senkronize bir şekilde amerikayı sövgüyle anmaktadır.
Amerikan toplumundan ziyade emperyalist politikaları nedeniyle demokrasi , özgürlük gibi evrensel değerleri kullanarak dünyayı bir sömürge imparatorluğu haline getirmeyi hedefleyen çok uluslu şirketlere ve endüstri patronlarına hizmet eden militarist - burjuvazi hükümetlerine ve politikacılarına karşı olan bir öfkedir .
Amerika'da her şey güllük gülistanlık değildir . Amerikan toplumunun neredeyse yarısı yoksuldur . Çoğu ghettolarda yaşar ve hayvanlar gibi tam vardiya çalışırlar .
Hollywood filmlerinden , reklamlardan edinilen kapitalist izlenimler ile amerikan toplumunu çok zeki ve mutlu bir sosyal yapı olarak algılamak en nihayetinde ben dahil çoğumuzun sahip olduğu bir yanılgıdır . Kapitalist bir toplumda komünist anti-tezler o ülkenin endüstrisinin iç ve dış kaynakları kullanabilme katsayısına bağlı olarak genel bir memnuniyetsizlik - sosyalizm ya da tam tersine genel bir memnuniyet havası yaratır . Amerikan halkı ise fikrimce sadece " memnunmuş gibi davranan ilkel insanlardır . "
şimdilerde moda olan durum. bir kaç sene öncesine kadar böyle bir karşıtlığa sahip bireylere, gelenkeçi, muhafazkar, aşırı milliyetçi kesimlerce anarşik, komünist yakıştırması yapılırdı. hatta "moskof köpeği, goministler moskovaya" derlerdi. şimdilerde bakıyorum da islamcısı, milliyetçisi de bir olmuş kahrolsun amerika diye inliyor. zamanında nerelerdeydiniz diye sorası geliyor insanın. illa bir şeylerin insanın gözüne gözüne sokulması mı lazım geliyor.
