ve eğitimin kalitesi sadece öğretmenlerle yükselmez. eğitimin 3 ana kolu vardır: öğretmen-öğrenci-aile. bu üçlüde de en önemli nokta bireyin karakteristik özelliğini yaratan ailedir. aile kalitesi arttırılırsa eğitimin kalitesi de artacaktır. aileyi sorgulayan, öğrenciyi mazlum, öğretmeni de sorumlu tutan zihniyetin yarattığı sonuçları aynı zihniyet eleştirmektedir bu da enteresan bir durumdur.
öğretmenleri seçerken yapılan sınavların kalitesiyle doğru orantılıdır. 2 kere 2' yi hesaplayamayan adamları üniversitelere alıyolar amk. ne kalitesinden bahsediyon sen?
Türkiye'de konuşulması gereken ilk konu eğitim ve öğretmenler olduğu doğrudur ama konuşulacak son konu da öğretmen kalitesidir. eğitim sisteminden bihaber olup dışardan "oh nasıl olsa her ayın 15 inde maaş hesabında tıkır tıkır işliyor" mantığından başka birşeyi görmeyen yazar söylemidir.
"para para varmı para yoksa derste yok kalsın bular mal mal para yoksa sınavda yapmıyorum hepinize sıfır para varmı hani para paraa yoksa si*ktredildinz lan s*ktir gidin"
bunun sebebide devlettir öğretmen maaşları kuş kadardır ama bir doktorun maaşı bilmem kaç katıdır ulan doktoru yetiştiren öğretmen nasıl az alıyo
öğretmen ve doktor olan öğrencisi karşıalrşır bir kırmızı ışıkta
Öğretmen TOROSundayken Doktor olan Öğrencisi Porche ye binmektedir
- lan 131 murat oğlum
- kimsiniz beyefendii lütfen uzak durun çizeceksiniz porchemi
- (patlatmadığıma yazık vaw ip*ne)
- bişeymi dediniz
- yok yok bişey
son kpss sınavının çalınan sorularıyla atanacak insanları tahmin ederseniz, kaliteyi anlayabilirsiniz.
Öğretmen eğitimine gelince. Eğitim fakülteleri kaldırılıp normal 4 yıllık bölümden mezun insanlar öğretmen olmak istediklerinde, 1 yıl daha formasyon alma zorunluluğu getirilirse bence daha iyi olur.
Sonuç olarak eğitim bölümünden çok daha mesleki ağırlıkta eğitilen birey, üstüne öğretmenlik eğitimini alınca ideal seviyede bir öğretmen olur.
Ayrıca herkesin önünün öğretmen olmaya açılması, bu alanda rekabeti arttıracağı için iyi olanlar atanır.
Keşke yukardaki gibi olsa.. Ancak ne sınavlar ne de verilen öğretmen eğitimi anlattığım gibi bile yapılamayacağı için işimiz zor.
Ayrıca öğretmenlerin ücretlerinin artması gerekir. böylelikle revaçta bir meslek olacağından çok daha fazla insan bu yarışa girecek ve gerçekten iyi olanı seçmeyi bilen bir sistem yapılırsa kaliteli öğretmenlerimiz kısa zamanda kaliteli öğrencileri yetiştirmeye başlayacaktır.
12 eylül 1980 darbesinden sonra gün geçtikçe düşen kalitedir. çünkü askeri cunta milli eğitime öyle yanlışlar sokmuştur ki(hem bilgi bakımından hem idari bakımdan), daha sonra iktidara kim gelirse gelsin o yanlışları düzeltemediği bir yana daha da arttırmıştır. şimdi ise eğitim sistemi çıkmaza girmiştir, o günlerde o yanlışlarla eğitilen çocuklar bugün büyüdüler ve geldiğimiz nokta ortadadır, ülkenin hali kötüye gitmektedir bunun temelinde yatan sebep eğitimdir. bugün atama bekleyen öğretmenler, iptal edilen sınavlar, bugünlerde oluşan referandum çıkmazını görünce bu durum daha da anlaşılmaktadır.
eskiden görece daha iyi olan öğretmenler derhanelerde çalışırlardı. ancak şimdi kpss'yi kazanamayan, devlete giremeyenler dershanlerde çalışmak zorunda kalıyor. her 3 öğretmen biraraya gelip dershane kuruyor, yeni mezunları bedavaya çalıştırıyorlar. Bu durumda yeni mezun kişi başta idealist olsa da bir süre sonra hevesi kırıldığı için verimi düşüyor. kalite falan kalmıyor.
tabi kpss denilen sınav da sadece bilgi ölçen bir sınav olduğu için o da kaliteli öğretmen seçmekte yetersiz. okulu bittikten sonra kişisel olarak kendini geliştirmek yerine kafayı gömüp ders çalışan bir öğretmen de kaliteden pek nasibini alanmıyor. zaten kopya olayının açığa çıkmasından sonra eskiden atanmış öğretmenler arasında (belki çok düşük bir ihtimal ama) hırsız olan da var. Arada iyi olanları var tabi ki ama artık şansınıza çocuğunuza nasıl bir öğretmen denk gelirse.
tarih öğretmeni olup , coğrafya öğretmeni olmadığından coğrafya derslerine girmesi zorunlu olanları vardır. bu yüzden kaliteyi tartışmak bile yanlış olur.
kısır bir döngünün neticesi olarak olması gerekenin altındadır.
ben bilgisayar oyunları ile zaman geçirmeyi seven birisiyim. oyunları oynarken oyunun iyi yanlarını kötü yanlarını hafızamın bir köşesine kaydederim. bu kısmı çok iyi olmuş şu kısmı pek olmamış şöyle olsa daha iyi olabilirdi gibi yorumlarda bulunurum. buna olumlu eleştirel yaklaşım adını verebliriz. izlediğim filmlerde de aynı şeyi uygularım. gördüğüm olaylarda da arştırdığım konularda da. eğitim sistemimize de aynı yaklaşımla baktığımda olumlu olumsuz bir çok yönle karşılaşıyorum.
türkiyede bir öğretmen önce bildikleriyle sonra öğrettikleri veya öğretebilecekleri ile kıyaslanıp değerlendiriliyor devlet tarafından. durum böyle olunca öğrencilerin ne öğrendiği nasıl öğrendiği pek önemli olmuyor ama bu çok önemli. şunu çok rahat söyleyebilirim ki bir öğrenci ne kadar başarısız ise bunda en büyük sorumluluk onu eğitendedir. burada kısır döngü başlıyor. eğitileni eğiteni de bir eğiten var ve onun da bir eğitmeni... hata bir basamakta başlıyor ve basamaktan basamağa öğretiliyor, yayılıyor.
şu an üniversitede okurken de bu yanlışlıkları çok net görebiliyoruz. öğrencinin öğrenmesini pek önemsemeyen sadece işini bitirip gitmek isteyen bir öğretmen profili var herkesin karşısında. öğretmen öğretme hevesini bulamadığında öğrenciler de öğrenme hevesini bulamıyor varsa da kaybediyor.
ayrıca ülkemizin eğitim sistemi geliştirmeci bir yapıya sahip değil. her kuşağa önüne konulanın yenmesi emrediliyor.
üniversitenin ilk yıllarında derslerde sürekli soru soran bir öğrenciydim artık değilim. bunun sebebi neredeyse her hocanın sorularıma sitem ederek cevap vermesi veya vermemesiydi. soru sorulduğunda rahatsız olan öğretmenlerin yerine soru sorulunca sevinen öğretmenler sayesinde kendine güveni olan bilgili, araştırmacı nesiller yetişebileceği aşikardır.
soruna "eğitim fakültelerine öğrenci seçmek" şeklinde bakmak gerekmektedir. öğretmen seçerken öss gibi test mantığı yerine yeterlilik sınavı koyulsa ve belli ölçütleri sağlayan aday girmeye hak kazansa eminim ki çağ atlanacaktır. durum böyle olunca türkçe bilmeden türkçe öğretmeni olmaya kimse yeltenmeyecektir bile. daha sonra gelsin kalite, gelsin çağdaş uygarlık seviyesi.
öğretmenlerin kalitesini yükseltmek için önce maaşlarını yükseltmek gerekmektedir, birinci nokta budur. Bunun devamında ise ücretsiz aktiviteler düzenlenmeli öğretmenler arası sosyal müsabakalar düzenlenmeli, kültür felsefesi üzerine sempozyumlar vs. Unutmayalım ki cebinde parası olan öğretmen yeni çıkan bir kitabı ay sonuna fatura kaldı mı ? kirayı denkleştirebildim mi ? tasası olmadan rahatlıkla alabilir, önce kendi öğrenir, sonra öğrencilerine öğretir. Bu zincir böyle devam eder.
