yıllardır değişmeyen gerçektir. hiç bir zaman devlet okuluna gitmedim ama hayatımın belli bir kısmı bu öğretmenlerle geçti. kimisi sevgili, kimisi arkadaş.
aldıkları maaşa laf etmek istemiyorum ama gerçekten türkiye'deki öğretmenler çok boş. daha medeni ve insani değerleri bünyesine yedirememeiş milyonlarca insan türkiye'de öğretmen.
aslında bunun nedeni şu mantıktan geçiyor, öğretmen olayım ne de olsa maaş az bile olsa garanti, mesai az, tatil çok. yani çok azı gerçekten öğretmen olmak istiyor, bir çoğu garanti para için öğretmen oluyor. fakat bu zihniyeti yerleştirende yine geçmişteki ve şimdiki hükümatler.
hükümetlere eğitimde reform deyince akıllarına bir tek öğrencilere bedava bir şeyler dağıtmak geliyor.
açıklamaya bakıldığında söz konusu öğretmenlerin donanımdan ziyade yazılım sıkıntısı çektiği görülmektedir. Yoksa bakınız kafa var, göz var, beyin de yerinde mesela... RAM mi yetmiyor, bellek mi read olamıyor nedir?...
1-verilen maaş sarf edecekleri eforu karşılamıyor
2-öğrenci istekli davranmıyor
3-insanoğlu rahatlığa düşkün.
bana kalırsa bu üç sebepten ötürü oluşmuş doğru bi önermedir ve böyle gidecektir.
son 7-8 yıldır Türkiye'de öğretmenlerin donanımlı olmasını gerektirecek bir durum kalmadı.
eğitim sisteminden uzak olanlar için yorum yapmak kolay ama boş atıp çekmeye çalışıyorsunuz.
2004'ten itibaren yapılandırmacı yaklaşım sistemi ile öğrenci merkezli sistem birbiriyle uyumlu olarak kabul edildi. bu sistemde öğretmenin rolü sadece öğrencinin bilgiyi bulmasına yardımcı olmak. ancak ne yazık ki sistem kağıt üzerinde değişti. öğretmenlere ne bir bilgi, ne bir eğitim, ne bir materyal desteği sağlandı. 2004'ten beri geçilen sisteme göre öğretmenlik bilgiyi aktarım işi olmaktan çıktığı için öğretmenin birşeyler öğretebilmesi yerine bir şeyler bilmesi yeterli oldu.
ama ne yazık ki sistem bunlara izin vermiyor. ne sistem, ne veli, ne denetim.
en basitinden böyle bir karmaşa içinde çalışıyor öğretmenler.
bazı arkadaşların da eğitim camiasından uzakta olduğu pek açık. öğretmen belli bir müfredatı uygulamak zorunda. bir şeyleri aktarmak zorunda, bir şeyleri bitirmek zorunda. öyle hop yattım paramı aldım diyen öğretmen pek bulunmaz.
mesela bilmiyorum ama branşına fazla gelen öğretmenlerimiz bile var bizim bariz şekilde. misal analitik geometri derslerimize gelen bir sabit hocamız vardı biz lisedeyken. adam ders sonlarında boşta kalan 10-15 dakikada tahtaya garip garip geometrik şekiller çizerdi. içiçe geçmiş üçgenler, beşgenler, anasının nikahı falan.
bizler adamla dalga geçerdik, sonra adamla biraz muhabbet etme fırsatı bulduğumda öğrendim ki adam ciddi bir dehaymış. arada görüşürüz sabit hoca ile ve yakında umuyorum ki analitiğin kitabını yeniden yazacak bu adam.
he umursayacağını da sanmıyorum kendisine "donanımsız" denildiğini.
bir de işin level atlamış hali için bir ek bilgidir;
bugün yale üniversitesi'nin psikoloji anabilimdalı kürsü başkanı bir türk akademisyendir. ve kendisine devlet tarafından her sene milyonlarca kaynak yaratılır araştırmalarında kullanabilmesi için. seyahat masrafları dahil karşılanır kurum tarafından.
bugün türkiye'nin bilmemne üniversitesinde doçent olan enişteme bakıyorum da hani. adamın araştırmaları için bütçe ayrılması bir yana seyahatleri için gerekli zaman dahi var edilemiyor pek çok zamanlar.
durum böyleyken hala utanmadan "öğretmenler donanımsız" diyebiliyorsak, biz de insani donanımdan mahrumuz demektir.
bir geometri hocamız vardı buradan allah onun belasını versin kitaptaki çözümlü soruları bize sorup yapamayınca bağırıp çağırıp gider kitaptan baka baka yazardı , bazen onun da sayıların nereden geldiğini bilmediği yerlerde arkadaşlarımız yardımcı olurdu .
