90'lı yılların 2. yarısında iktidara yürümeye başlayan islami hareketin günümüze geliş sürecindeki 2 önemli etken.
evet önce para el değiştirdi...cemaatler, belediyeler kendinden olmayana iş vermedi, ticaret yapmadı...islami holdingler, şirketler, hayır kurumu kisvesi altında para kaynağı temin eden istismarcı dernekler kuruldu...cahil anadolu halkı ve sıla hasreti çeken gurbetçilerden milyarlarca dolar tahsilatlar yapıldı ve bu para akp'nin bu günlere gelmesine en önemli etken oldu.
iktidar 2003'te ele geçirildi. ezici bir sandalye çokluğu sayesinde hemen kadrolaşmaya gidildi.
islami hareket bir kanser gibi ülkenin her hücresini sarmaya başlamıştı.
kendinden olanlar iyice semirip şiştiğinden başka kendinden olan yaratmaya çalışıldı...
halkımız buna çok müsaitti...para için yapamayacağı şey yoktu.
ihale almak isteyen müteahhit namaza başladı, atama bekleyen vali karısının başını örttü...
böylece paranın el değiştirmesinden sonra yaşam da el değiştirmeye başladı.
artık cuma namazları ibadet etmek için değil, ihale pazarlıkları yapmak için, insanların birbirlerine mal alıp mal satmasına vesile olmak için dolup taşıyor.
insanlar dini sohbetlere dini açlıklarını gidermek ve ruhlarını doyurmak için değil, "nereden ne kadar iş kaparım" düşüncesiyle gidiyorlar.
ve akp...
bir gün kaybolacak nasılsa...zira bir ideolojisi, bir değeri, bir çizgisi yok...
bizi bekleyen asıl tehlike ise akp sonrası.
evet akp elbet yakın bir gelecekte yok olup gidecektir.
ama ya onun bıraktığı miras?
ya yaşam tarzını değiştiren bu kitlenin durumu?
türkiye bu enkazı temizleyebilecek mi?
akp sonrası elde sadece başını örtüp yahut namaz kılıp rahat bir yaşam sürmeye alışmış milyonlar kalacak.
bunlar eski alışkanlıklarından vazgeçip topluma yeniden adapte olabilecek mi?
yoksa "nasılsa devletin malı deniz, onu sadece biz yemeliyiz" diyerekten yeni akp'ler mi kurulacak?
