atatürk ü bu ülkenin sahibi gibi göstermek, herkesin onu sevmesi gerektiğini dayatmaya çalışmak, o yüceltilmeye çalışılan adamı yüceltmeye çalışırken onu, orta çağ derebeyi, doğudaki toprak ağası, yahut despot, diktatör bir devlet zorbası konumuna düşürür.
şimdi bu zorlamalar yüzünden, milleti zorla atatürk'e karşı soğutuyorsunuz ya, helal olsun diyeceğim ama, başlığı açanın helal-haram kavramlarıyla bir ilgisi yok.
(bkz: zorla güzellik olmaz)
sevmek zorunda olmasan bile en azından seviyorum demek zorundasındır. sike sike... bu zorlamacı gizil dil bütün statükocu zihniyetin iliklerine işlemiştir. insanları takıyyeye zorlayıp sonra "bunlar takıyye yapıyor hepsi horozbu çocuu hepiciği yobaz" diye yaftalıyorlar. dilimle söylerim başım belaya girmesin diye ama sevmem, seviyo görünürüm. zorla güzellik olur mu yahu? hangi görüşten olursa olsun kimin için olursa olsun sevgi zor yoldan benimsetilemez.
atatürk sevgisini göstermeye çalışan kişinin ifadesidir. fakat seçilen yol yanlıştır. zorlamakla sevgi olmaz. ve kimse atatürk'ü sevmek zorunda değildir. onun emanetine, bıraktığı değerlere saygı duyması yeterlidir.
bu tarz zorundalık ifade eden söylemler atamın sevgisini pekiştirmez aksine insanlara karşı itici gösterir.
baskı kurmak anlamına gelebilir çünkü bu söylem. seviyoruz hem de çok tamam ama bu şekildeki söylemlerle onun yolundan gitmiş olmayız.
"fikri hür, vicdanı hür bireyler" bir şeyler hatırlatmıyor mu?
elbette onun hatıralarına, kişiliğine ve eserlerine saldıranlar karşısındayız her zaman. ama bu tarz söylemlerle değil.
saygı duymak yeterlidir. hem şunu da unutmayalım ki, fikirlerinize saygı duyulmasını istiyorsanız, sizlerde karşı fikirlere saygı duyun.
eleştirin ama karalamayın, fikirlerinizi dile getirin ama dayatmayın. bakın o zaman nasıl her şey çözülüyor.
ben atatürk'ü severim ama karşımdaki sevmez bu olabilir birşeydir. illa ona bir fenalık, kötülük yapmam gerekmiyor. bazı kesimlerde vardır böyle şeyler. ne bileyim kavga, kargaşa, abartı gibi. eğer türkiye hürse, özgürse, medeniyse, demokratikse kimsenin kimseye bir insanı zorla sevdirmeye hakkı yoktur. tartışmaya, anlatmaya hakkı vardır. yok o atatürk'ü sevmiyor diye kanlı bıçaklı olacaksın gibi bir hal olmamalı. insanız hepimiz, yani yok olup gidecek, hiçbirimizin birimizden farkı olmayan insan. o onu sevmiş sevmemiş bırakacağız bunları. küçümsemek, aşağılamak olmamalı ülkemizde. inandığı dine küfretmek, sevdiği değerler için kin beslemek iyilik bu değil. tamam yanlış yapıyorsun, yanlış biliyorsun diye tartışırsın, anlaşmaya çalışırsın. düşünceler çarpıştıkça doğrulanır, güzelleşir. senin o insandan öyle düşünmüş diye nefret etmen gerekmiyor. ateist olmuş diye küçümsemen, kötülük yapman gerekmiyor. yani işin özü türkiye'de yaşıyorsun diye zorla bir insan sevmek zorunda bırakılmamalı, zoraki bir dine inandırılmamalı. insanlar hür olmalı, herkes korkudan susmamalı, dinini söylerken utanmamalı korkmamalı.
not: bu arada ben atatürk'e saygı duyuyorum ve çok seviyorum. benim anlatmak istediğim şey burada saygı, özgürlük, medeniyet. hiç kimseyi böyle aşağılamam, küçümsemem, kin beslemem ben.
değilsin tabikide denilir.ancak ülkeni sevdiğinide söyleyemezsin.iddia ediyorum.eğer sen hala atatürkü sevmeyip ülkeni seviyorsan bir yerde bir eksiklik vardır dön bir bak.sadece bir öneri.dönmesende olur.
türkiye'de yaşıyorsan ve bir nebze okuduysan, bir nebze vicdanın ve aklını ortak edip düşünmeyi becerebiliyorsan atatürk'ü sevmeden duramazsın demenin kısa yolu. o da doğru, bu da.
kimse kimseyi sevmek zorunda degildir kaldı ki artık liderleri sevmek meselesini aşıp fikirlerini benimsemek yada benimsememek meselesine bakmak lazımdır. ayrıca evet kimse kimseyi zorla sevmek zorunda degildir, fakat trükiye cumhuriyetinde yaşadıgımız için ve bu cumhuriyetinde temelleri atatürk ün fikirleriyle kuruldugu için ona saygı duymak şarttır, bu okulun kurallarına uymak müdüre saygı duymak gibi bişeydir.