türkiye için bu kavram olur bir mesele değildi son yıllara kadar; ama artık insanların bıkmışlığı, kutuplaşması, nefreti ve süreğen çaresizliği bu durumu olabilir kılar gibi...
eski zamanlarda yaşanan her türlü kötü durum, yokluk, felaket farklı inanç, ideoloji ve düşüncedeki insanları daha ayrıştıracağına aksine yakınlaştırmış küçük sürtüşmelerin ötesine götürmemiştir. bunun sebebi türk toplum yapısı ve yakın mesafeli çevre ilişkileri olabilir. yani bir insanın eski zamanlarda en uzak çevresindeki kişiye dahi samimiyetle yardım ve destek verme geleneği ile ilgili olabilir.
ama şimdilerde bu bağlar eskiye oranla çok çok çok zayıfladı, üstüne insanları kutuplaştıran ve bu gerginlikten beslenen bir siyasi hakimiyet kuruldu, insanlar hiç olmadığı kadar ayrıştı; ve çaresizlik, tükenmişlik arttı milyonlarca göçmen de cabası. ekonomik olarak birçok insan dip seviyelerde borçlarla boğuşuyor, ülkede büyük bir işsiz, sosyal sorunlu insan yığını var.
tüm bunlar üst üste gelince ülkenin her noktasını tartışmaya açan ve bu noktaları patlamaya hazır dinamitlerle dolduran siyasal iradenin katkılarıyla bir kıvılcım ile bu sosyal patlama veya bu patlamanın öncüsü olacak sorunlar ortaya çıkabilir.
tabi bu sefer bu durum dış kaynaklı değil kendi içimizde bir konu ve mevzu olursa bizi toplum olarak bir araya getirecek bir ortak karşıtlıkta olmayacağı için etkisi büyür.
ancak şöyle bir gerçek var ülkemiz için böylesi bir bir durum en küçük örneğiyle dahi görülmemiştir, yakın tarihimizde de çok daha küçük hatta minik ölçekli bir örneği yoktur.
ama olmayacak şeyin olduğunu düşünelim ve bunun gerçekleştiğini düşünelim be sefer en hafif hali karşı çıkma ve öfkeli hesap sorma şeklinde olur, onun ötesinde ki her adım ise bilinçsiz bir öfkedir ki bu çok tehlikelidir...
