başlıca nedeni ezilen halkı peşinden sürükleyebilecek bir liderin bulunmaması, sol partilerin ve grupların çok fazla olması. en basitinden bir eylem olduğunda onlarca farklı grup görebilirsiniz.
ota boka darılıp ayrı parti kurulması. sağ da ya da sol da farketmez en fazla 3 çatı parti kurulabilir mantıken ama türkiyede 82 parti var ve bunların %70'i sol partiler. hepimiz kardeşiz deyip de bir türlü birleşemedikleri için (sokak eylemleri hariç) solun oyu bölünerek çoğalmaya çalışırken azalıyor.
işçiye yaklaşırken, lenin'den stalin'den marx'tan bahsetmeleri..halkı küçük görmeleri, sürekli halk diline uzak kelimeler kullanmaları, kendi içine kapanmaları.
işçi yemiş marxı lenin'i dostum. sen işçiye haklarından, ücretlerinden çalışma saatlerinden haber ver.
sosyalistlerin iktidara gelememe nedenleridir aslında, yanlış başlık. başlıca neden baykal, ikinci neden perinçek, üçüncü neden sosyalistlerin devlet tarafından terörize edilerek, çeşitli eylemlerde kullanılarak kucağa çekilmesidir.
türkiye'de yaşayan birçok kişinin sosyalizm hakkında bildiği tek şey sosyalizmden hoşlanmadığıdır.
bu insanlar sosyalizmin korkulacak birşey olduğuna inandırılmışlardır.
bu ezberi bozacak alt yapıda hiçbir zaman sosyalist olduğunu iddia edenlerce oluşturulamamıştır.
türkiye'de cunta yönetimler, baskıcı rejimler sosyalistlerinde aklını başına toplamasına, halkın sevgisini, ilgisini kazanıcak manevralar yapmasına engel olmuşlardır.
sürekli ve faal biçimde sosyalizm karşıtı şeriatçı gruplar devlet eliyle beslenmiş ve sosyalist düşünce üzerinde baskı kurmuşlardır.
halk kitlelerince tanınmayan, tanınamayan sosyalist düşüncenin iktidara gelmeside söz konusu dahi olamamıştır.
sosyalizm; yani toplumculuk,1950 li yıllarda türkiye de komprador veyahut enternasyonalist bakış açısına sahip değildi. sol demek, sosyalizm demek; ulusalcı demekti. ulusal solcu demekti. bu yüzden, köylüsüyle, çiftçisiyle, işçisiyle bir bütün; ne mutlu türk'üm diyene lafzını içine sindirebilmiş herkesle tek yürek halindeydi.
aynı yıllarda bir takım insanlar amerikancılık ile dinciliği bir tutup; savaş acılarını yeni sarmış ve osmanlılıktan henüz tam anlamıyla kurtulamamış bir halk'a milliyetçilik diye empoze edene kadar. böylelikle iki vatanperver kitle karşı karşıya gelmişti. aradaki ayrım belliydi; sağ ve sol.
bu saçma sapan boşluktan faydalanan komprador solcular, başka memleketlerin emperyalist emellerine köpeklik edenler türkiye ye yeni bir anlayışı soktular; enternasyonalizm.
1980 darbesine kadar solcular içerisinde asla taraftar bulamayan ve son derece küçük bir kitle olarak kalan bu yeni tür global sermaye köpekliği darbenin amacına ulaşmasından ve türkiye de bilinen anlamıyla sağ ve sol imha edildikten sonra gün ışığına çıktı.
gladyonun desteğiyle elden geldiğince yapılanmaya başladılar. onlarca parti kuruldu. maksat kesinlikle ama kesinlikle iktidar değildi, bir takım fanatikler bularak düşünceleri üzerine dikkat çekmekti. sınırlar olmayan, milletler olmayan, barış içerisinde bir dünya yalanıyla yola çıktılar.
esas maksat; sınırları global sermaye sahiplerinin mallarına kapalı olmayan, milletlerin global sermayenin ürettiklerine karşı reaksiyon gösteremeyeceği kadar örf ve adetlerinin yıpratıldığı, insanlarının ideolojileri için savaşmayacakları kadar köpekleştirildiği bir dünyaydı.
bu maksat ve bu maksadın takipçileri; bütün dünyada içerisinde bulundukları devlet karşı, onun bütün değerlerine baş kaldırmak suretiyle, milletin doğru bildiği her şeyi yıkarak ilerlemek maksadıyla ve buna "tabu devirmek" adı koyarak yola çıktılar.
bakın; bugün bu memleketin 10bin yıldır en kutsal saydığı askerlik görevini ret eden erkekler var. türk mü? tartışılır. ama var. bugün türk tarihine saldırmayı kendisine görev edinmiş şerefsizler var. türklerin en büyük komutanı seyahaddin eyyübi ye kürt diyen, ziya gökalp e kürt diyen, mustafa kemal in bile köklerinde şüphe uyandırmaya çalışan aşşağılık şerefsizler var.
durun ve etrafınıza bakın. ne yapılıyor? ne yapılmaya çalışılıyor diye.
türkiye de "sosyalizm", komprador ismi budur; gerçek ismi toplumculuktur; hiç bir zaman bugün içerisinde bulunduğu durumda başa gelmeyecektir. çünkü maksadı bu değildir.
diğer taraftan en önemli gerçeklerden birisi ise; enternasyonalist bir sosyalist iktidar partisinin 50 yılda yapamayacağını, "sağ" görünümünde bir iktidar partisi hiç bir reaksiyon görmeden yapmıştır.
bu memlekette 10 sene evvel kürtçe tv açacağım diyecek adamı pipisinden boğaz köprüsünde asarlardı; bu gün trt 6 mız var. cumhurbaşkanı! çıkıp kürt açılımı yapabiliyor.
bırakın cumhurbaşkanını, başbakanı; türkiye de atatürk'ün partisi olan chp nin lideri dahi "olanları unutalım" modunda geziyor.
peki bu olanlar, türkiye nin başına gelenler; 150 yıllık tarihi geçmiş bir ütopik ideolojinin yansıması mı zannediyorsunuz? tabii ki hayır. kendini geliştirmeden orada duran ve duracak olan, zavallı ve basit insanların tekniklerini kullanarak evrim geçirmiş emperyalizm ve uşağı olduğu global sermaye sahipleri; bu memlekette her zaman gözleri olanlar bunu yavaş yavaş işlediler ve bu gün ciddi anlamda muvaffak oluyorlar.
az evvel 4-5 paragraf yukarıda bahsettiğimiz global sermaye köpekleri de kendilerine en büyük görevlerden bir tanesi; türkiye'nin düşmanı olmadığına dair bir takım telkinlerde bulunmak. türkiye'nin önemsiz olduğuna dair elden gelen telkini yapmak. türk'ün türkten başka dostu olduğunu "barışçıl" laflarla unutturmak.
türk'e düşen; gerçekleri görüp ona göre reaksiyon göstermek. bu vatan hainlerini gördüğü yerde susturabilmek; her köpeğin havlamasına söyleyecek sözünün olması.
sen sustukça, ben sustukça o sustukça; sadece senin benim değil, sevdiğin herkesin tepesine çıkacaklar. emin ol.
sosyalizm komünizm gibi terimlerin felsefe bilgi gerektirmesidir. Ve ülkedeki insanların sosyalizmin yaşandığı bir toplumu yakından takip edebilme fırsatının olmamasıdır.
sosyalizm yanlış siyasi partiler tarafından temsil edilmeye çalışılmıştır. bu siyasi partiler kendilerine göre bir sosyalizm anlayışı ortaya koymaya çalışmışlardır. yani kendilerince yeniden yorumlamışlardır. herşeyde olduğu gibi sosyalizmde de türkiye nin özel durumu var denmiştir. hani laiklik gibim bişey var ya türkiyede, türkiye nin özel şartlarından oluşmuş değişik bir laiklik anlayışı işte öle bir de sosyalizm var.
*yaklaşık olarak 50 yıl insanlar üzerinde oluşturulmaya çalışılan ve son 10 yılda oluşturulan komünizm,sosyalizm,solcu=atesit,bölücü,terörist anlayışı.
*insanların bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olma eğilimlerinin yüksek olması. "kim bidaha kitap karıştırcak osman abi anlatıyo işte" zihniyeti
*pkk (kendilerini marksist, devrimci olarak tanıtıyolar, "e o zaman her devrimci pkklıdır!" zihniyetinin doğumuna sebep.)
*özenti sosyalistler, romantikler, Deniz Gezmiş'i sevdiği için sosyalist olanlar, ve bu tip sosyalist özentilerde gözlemlediğim "madem sosyalistim pkkya sempati duymalıyım, Atatürk'ü dikdatör ve Türkiye'yi -onların deyimiyle T.C.'yi- faşist bellemeliyim" zihniyeti.
*bunların hepsinin temelleri 1980 darbesiyle atıldı. bu durumda en büyük pay sahibi amerikanın çocuğu, işkenceci katil, vatan haini kenan evrenindir!
tabanı yoktur tabanı. yoksa kültürle, nurculukla zart zurtla ilgisi yoktur. solu iktidara taşıyacak emekçi sınıf henüz doğmamıştır. aslına bakarsanız sermayedar sınıf da doğmamıştır ya. bu yüzdendir ki ülkemizde libaraller de tam olarak iktidarda değildir. sağ dediğimiz partiler zaman zaman sermayeyle çatışmış hatta sola yakışır girişimlerde de bulunmuşlardır. öte yandan sol da kendimi bildim bileli faşist takılır.
diyeceğim o ki önce kartlar dağıtılacak ardından oyun başlayacaktır. işte o zaman sol da sağ da aslanlar gibi savaşacak bazen biri bazen diğeri iktidara gelecektir. hele biraz geçsin de.
kendilerini burjuva olarak görmeleridir. genel konjektöre bakacak olursak solun, gelir düzeyi düşük ezilen kesimlerin yanında olması ve bunlardan oy alması gerekir. sağ düşünce ise ekonomik gücünü kazanmış belli bir kitle tarafından savunulur, yüksek kesimden oy alır. ancak türkiye de ise tam terstir. siyasi yelpazenin solundaki (veya öyle olduklarını iddia edenler) hep sosyo ekonomik seviyesi yüksek kesimler tarafından, sağ partiler ise diğer kısım tarafından desteklenir. ters bir durum söz konusudur.
