tanım: türkiye de tüm zorluklara rağmen içte ki müzik aşkıyla uğraşmak çabalamaktır.
türkiye de müzik yapmak çok zor, çalışmak da ona keza zordur. nasıl ? neden diye soracak olursanız şöyle ki;
öncelikle belirteyim 5 seneye yakın bir süredir gitar çalmaktayım, tarzım nedeniyle henüz bir sahne deneyimim olmadı ki ekipmanım da bu yönde yeterli değil. olayı kendi açımdan değerlendirecek olursam, efendim günümüzde gençler bir hevesle başlarlar gitar çalmaya ki eğer gelişebilirlerse bu durdurlamaz bir çığ olur gider lakin eğer maddi imkanlar kısıtlı ve yetersizse gençlerimizi sıkıntılı ve zorlu günler beklemekte olur. nerden mi ? kendimden biliyorum.
türkiye de ki vergi oranlarını söylemeye gerek bile yok. gitar konusunda marka dediğiniz vakit akla gelen gibson, jackson, fender, gibi markaların türkiye de lafı bile edilmez nerdeyse. ha sahneye çıkıyorsunuzdur para kazanıyorsunuzdur yahut babanız zengindir alırsınız orasına bişi diyemem şu an alt düzeyden bahsediyoruz. " lan daha başta ne gibson ı " diyecek olursanız tabi ki başta gibson gereksiz kaçabilir lakin belirli bir seviyeye geldikten sonra tatmin elbette gerekiyor.
bahsettiğim gitar markalarını amerikan üretim olarak amerika da alacak olursanız bu tabi ki modeline göre değişir ama ortalama 800 - 1500 usd * arası alabilirsiniz. bu aletler türkiye ye geldikten sonra fiyatlar 2 - 3 katına çıkmaktadır. bu dediğim markaların alt markaları vardır; gibson - epiphone, fender - squier gibi lakin bunlar ya kötü ya iyi oluyorlar ve fiyatta yine iyi bir fark oluyor ki epiphone dan bahsedecek olursak ses ve ton açısından iyi bir gitarı yine 800 - 900 liradan aşağı değil.
cort, ibanez gibi daha orta kesime hitap edebilen gitarlara gelecek olursak, bu tarz markalar da üretim yerleri açısından (çin, hindistan, endonezya *) yine üst seviyeye gelmiş bir gitarist için tatmin edici olmaz.
bunların yanı sıra amfileri soracak olursanız onlar yine insaflıdır biraz. evde yetinmeye çalışan biri için rolandmicro cube tarzı amfiler yetecektir ki fiyatları 300 - 450 arasıdır.
amfiyi geçtikten sonra sıra geliyor pedal kısmına ki bu çok daha vahim bir durum. elektro gitar yahu türevi çalanlar bilecektir ki gitar çaldıktan bir süre sonra artık atılan sololarda daha sağlam sustain *, eğer metal çalınıyor ise riffler için drive da çok daha iyi tını arar. pedallar ise çok varyasyonlu olup distortion pedallar marka ve kalitesine göre 50 - 300 arası *, metal muff 150 - 500 arası gibi gibidir. wah pedalına girmiyorum bile.
yani şöyle diyecek olursak, orta seviyeleri yeni geçmiş bir gitarist için türkiye şartlarında fiyatlandırma; gitar 500 - 1000 lira arası, amfi 300 - 700 arası *, pedal 50 - 300 arası, metal muff * 150 - 500 liradır.
gitar: 700 *
amfi : 400 *
pedal: 150 *
m.muff:270 *
total : 1520 lira yapar vasat durumda. ha belirtmek gerekirse henüz bu bütçeye ulaşamadım 5 senede, evet kenara 1 lira koysaydım günde birikirdi ama koymaya vakit olmadı diyerek geçiştireyim.
vesselam 1520 lira hiç az para değildir günümüz türkiye şartlarında. 1520 liranın yarısına 1 ay çalışan insanlarımız hatta 3 de 1 ine çalışan insanlarımız var, " durum böyleyken bu genç evladımız ne yapsın ? " diye sorarlar adama. müzik severlerin birbirine yardımcı olması gerekiyor türkiyemiz gibi bir yerde, yardımdan kastım yani kişi artık belli yaşa gelmiştir hayat uğraşından gitara, müziğe zaman ayıramıyordur, elinde bulunan ekipmanı müzelik yapmadan böyle uğraşan bir genç arkadaşımıza vermesi ya da çok cüzi bir fiyata satmasıdır.
benden bu kadar, not olaraktan acepro ae20 kullanıyorum, amfim ashton, pedalım yok * ve metal yapmaya çalışıyorum. burdan uğraşan herkese kolaylıklar diliyorum.
ciddi şanstır. bin türlü müzik dinlersiniz. şimdi abd veya avrupadaki adam sanat müziği arabesk türkü dinlermi. ama türkiyede jazz rock rap pop klasik müzik dahil her halt dinlenir.
abi sen müzik yapmaya çalış ama lütfen çalış .
çünkü yeterince çalışmayan var . sen , ben , çalışmazsak bu malların eline düşeriz.
güzeldir fason gitarla müzik yapmak , eşeğe binerken atın üstündeymiş hissi verir.
ayrı bir tadı vardır ama yeterince istenince para bir şekil birikip, güzelinden alınır bir gitar.
seksi olmanız gerekmektedir. seksi değilseniz de makyaj vardır bunun için. oranı buranı aç, seksi klip çek ooh keyfine diyecek yok. canlı performansın yoktur çünkü sesin kötüdür. stüdyoda kayıt sırasında sesinle oynarlar sanki eğitim almış gibi çıkar sesin sonra prim yap orda burda. ya da yurtdışının bilmem neresinde dönercilik yapıyorken ünlü bir şarkıcının kulisine binbir hileyle girerek kendini ona zorla sevdir sonra albüm çıkartsın meşhur ol oh ne ala memleket. gerçek müzik yapanlar da bu saçmalıkların yanında kaybolup gider normaldir. çünkü burası türkiye!!!
genellikle ekipman eksikliği ve müzik bilgisi yetersizliği yüzünden yapılması çok ama çok zor olan bir eylem hatta imkansız gibi bir şeydir ekipmanları toplamaya kalkarsın oldukça büyük masraflar çıkar türkiyenin aldığı vergiler yüzünden aranjesi olsun mixing işlemi olsun türkiyede bu konu hakkında yeterince bilgisi olan insan sayısı bir elin parmaklarından az hatta hiç yok diyebilirim iyi bir müzik için yani nota yazmak için eğitimin önemi oldukça büyük tabi bu eğitimi türkiyede tam olarak almak mümkün değil yani kısacası türkiyede müzik yapmaya çalışmak imkansızı istemektir imkansızı başarmaya çalışmaktı nerden mi biliyorum çünkü bende türkiyede müzik yapmaya çalışan birisiyim.*
metal müzikle uğraşıyorsan eğer -ki sanırım öyle yanlış anlamadıysam- gerçekten büyük sıkıntı içerisindesin.
olaya farklı bir zorluğu ele alarak bakalım.
bahsettiğin ekipman sorununu halledersin bir şekilde, esp ile değil de ltd ile başlarsın, ltd olmaz ibanez gelir, en kötü cort alır devam edersin. sonuç itibariyle müzik yapmak için dediğin gibi ekipman lazım ama üst seviye olmasa da olur. günümüzde gruplara bakarsan, çoğu davul bile kaydetmiyor, artık miks mastering o kadar gelişti ki, drum machine ile davul kaydediyorlar, gerçek davulculardan daha rasyonel sonuçlar bile alınıyor.
yani ekipman sorununu dert etme, asıl dert edeceğin kısım şimdi başlıyor. bir grubun olur, salarsın kendini bestelere, şarkılara, coverlarla başlarsın oh ne güzel. dersin konser yapalım artık yetmiyor bunlar. çıkarsın dandik barlara ön grup olarak, kakara kikiri herşey güzel gelir. ama türk seyircisine çalıyorsun dostum dikkat et.
türk seyircisi çok atar çok tutar, yok yerli gruplara sahip çık, yok şuna buna sahip çık diye tonlarca event düzenler, ama bi konser olur bakarsın 15 kişi var, 25 kişi var. ee hani destek?
ha bir de şu var, metal müzik mi yapıyorsun? ohoo çok ters başlamışsın sen işe, metal müzikte 5 - 0 yenik başlarsın, şöyle ki;
- metal müzik de tarz ne?
- bunun hardcore'u var, death metal'i var, heavy metal'i var, thrash'i var. türk dinleyici çok açık fikirli değildir, heavy metal mi dinliyor, heavy yapmadığın sürece güle güle de o kitleye.
- arkadaş çevrene zor dinletirsin eğer aynı kafadan kitle yoksa, 1 gelirler 2 gelirler biter.
destek arıyorsan türkiye bu iş için yanlış. ki zorluğun en nemrut hali de bu desteği görmemektir kanaatindeyim. desteği görüyorsan gerisi gelir merak etme.
lakin şöyle bir durum var, sabır. sabır herşeyin başı. müzikte olay sabretmek abicim, besteni yapıcaksın, kendi paranla * EP çıkartacaksın, demo çıkartacaksın, sonra yine * sonlara doğru bir albüm çıkartacaksın.
biraz biraz ilerledikten sonra çevren gelişiyor, seni farkedebilenler oluyor, kendi paranla gel avrupada şurada çık diyenler oluyor, onlara para akıtıp gitmeye başladıktan sonra 2 3 yıl içerisinde artık tanınabilirsin.
güzel kısmı bu. ama para kazanmak zaten yok, unut onu kafadan. 4 5 albüm çıkarttıktan sonra konser başı 200 liraya 300 liraya eğer çok şanslı isen çıkabiliyorsun.
şans faktörü önemli, gönül isterdi biz de kaliforniya'da oturalım deathcore yapalım, metalcore yapalım ama hayat zor.
