eğer müslüman olarak doğduysanız, start alın; çok zorlu bir maratona ba$lıyorsunuz.
türlü yaftalamalara hazır olun. bıyığa sakala, saçınızı tarayı$ biçiminize özen göstermezseniz elin ağzına sakız olabilirsiniz. zaten badem bıyık ve saçma bi' kıl yumağının pek bir anlamı yoktur, kötüdür.
ulu orta namaz kılıyorum diye reklam etmeyin. etmeyin ki " yaradan için değil kul için iman edenlerden bu " deyivermesinler. selam'ın aleyküm diye girmeyin ortama misal. ne o ? arabistan'da mısınız ?
mahalledeki bo$ araziniz için imza atmanız gerekirse camii değil okul isteyin. bi' milyon tane camii var zaten. evde yapılacak bir$eyi enternasyonel ayak kokuları esansları e$liğinde yapmaktan haz mı duyuyorsunuz ?
bilumum vecizeyi nasihat ve derin din bilgisine münhasır ak sakallı, kadayıf kıllı ermi$ amca ayaklarına yatıp kafa sikmeyin. sonra pedofiliyle ithamlanma ihtimaliniz ya$ınıza orantılı da yükselebilir. zaten bırakın açsın okusun herkes. " çok bi' bok biliyorum ben hehe " ambiansı yapmayın. dinim bana seninkide sana önüm arkam sağım sobeci olun.
ramazanda sigara içen, yemek yiyen ve alkol alan yurdum pek asi gençlerini öldürmeyin. uyarmayın. sövmeyin lan. yav$ak mısınız ?
değilsiniz elbet. zorluklara göğüs gerebilecek, yedi göğün nurunun yolunda giden bir miktar güzel yiğit ağbilersiniz. takılın i$te..
tuhaftır. yadırganır. asimile etmeye, ılımlılaştırılmaya çalışılır. konu anket olarak işlendiği zaman %98 99 gibi rakamlar saptanır ama islamı yaşamak isteyenler gericilikle, yobazlıkla suçlanır. ilginçtir. bir takım insanımsı ben müslümanım der, namaz kılanı yadırgar. ben müslümanım der, oruç tutanı yadırgar. ben müslümanım der, kurban keseni yadırgar. ben müslümanım der... ama ben müslümanım demeye devam eder. kimsenin müslümanlığını yorumlamak kimsenin haddi değildir ama kendisiyle çelişenleri görmek çelişeni kendi içimizde yorumlamaya yeter.
eski yıllarda ben müslüman değilim demeye korkarmış insanlar. inanmasalar bile içlerinde saklarlarmış.
şimdi ise ben müslümanım demeye korkuyor insan. sanki iman etmek kötü birşeymiş gibi. arkadaş ortamına girersiniz çoğu özenti ateisttir. neyin ne olduğunun bile farkında değildir ama atesitim der, öyle sanır kendisini. ha gerçekten içinde iman olmayanlar vardır, yada farklı mensuptakiler onlar farklı. ama şimdiki gençlerin çoğu sindirilmiş ateist. müslümanların çoğu da sözde müslüman. her türlü pisliği, şerefsizliği yaparlar (bkz: deniz feneri) ama müslümandırlar işte çünkü nufüs kağıtlarında din kısmında islam yazar.
kimilerine göre, şans kimilerine göre, şanssızlık olarak değerlendirilebilinecek durumdur.
avrupa ve asya yı birbirine bağlayan bir ülkenin, çoğunluğunun müslüman olması aslında, seçilmiş bir millet olduğumuzun kanıtlarından biridir, eğer islam bu topraklarda özümsenmemiş olsa idi, bu kadar geniş bir coğrafya ya yayılabilirmiydi, ayrıca , bu topraklarda yüzlerce farklı kültürün bir arada yaşamasıda islam ın ana temalarından biri olan hoşgörü anlayışınının tüm dünyaya buradan yansımsına vesile olan temel faktörlerden biridir, türkiye de müslüman olmak bazıları tarafından,baskı altında yaşamak olarak görülebilir ama bunun asıl nedeni yaşadığımız coğrafi bölgenin, özel yapısından kaynaklanıyor olmasıdır, ve budurum ülkede yaşayan müslümanların sorumluluğunu bir kat daha arttıran, olağan içgüdüsel bir durumdur.
tanzimat fermanından bu yana, sürekli baskı altına alınmak ve kültürel genleriyle oynanmak istenen türkiye li müslümanlar, kendi kültürlerini ve dinlerini korumak için diğer müslüman toplumların aksine,tehlikenin nereden geleceğini bilemedikleri için daha sancılı bir süreçle başbaşa kalmışlardır.
işte bu refleks sayesinde belkide, bir takım şeyler dejenerasyona uğrasada, temelde kültürlerini korumayı başarabilmişlerdir.
arap yarımadası ve iran gibi ülkelere baktığımızda bunu daha net görebiliriz.
özetle türkiye nin müslüman bir halka sahip olması , hem bizim açımızdan hemde bulunduğumuz coğrafya açısından bir şanstır, her nekadar budurum herkesin gözünü bu topraklara çevirmesine neden olmuşsada, farklı kültürlerle beraber yaşayabilme yeteneğimiz ve hoşgörüye dayalı medeniyetimiz sayesinde sıkıntılı süreçlerde ayrışmalara neden olmamıştır.
islam'ın yeni 5 şartı:
3 Kasım 2002'de AKP'ye oy vermek.
28 Mart 2004'de AKP'ye oy vermek.
22 Kasım 2007'de AKP'ye oy vermek.
29 Mart 2009'de AKP'ye oy vermek.
12 Haziran 2011'de AKP'ye oy vermek.
ne olursa olsun mağdur olduğunu, türkiye'de dinini istediği gibi yaşayamadığını iddia eden bir maneviyata sahip olmaktır. işin garibi yürekten inanırlar da buna. eziliyor olduklarını düşünmek daha çok bağlar çünkü onları birbirlerine. mücadele hislerini kırbaçlar, daha çok çalışırlar bu sayede askeri lise sınavlarında iki soru daha çözüp şakirt subay olabilmek için.
ama gerçekte güçlü ve çoğunluk olduğu için hep kendilerini haklı kabul eden, sürü halinde yaşamanın evrimsel mücadelede daha avantajlı olduğunun farkına varmış bir topluluğa dönüşmüşlerdir. ama sürülerini istedikleri gibi yönlendirebilmek için hep o hayali düşmana, meğdur hissine muhtaçtırlar.
Bende 4-5 sene önce kendini Müslüman olarak gören bir vatandaştım. 6 yaşından 11 yaşına kadar camiden çıkmadım. 20 yaşıma kadar 5 vakit namaz kıldım. 30 a kadar ise cumaya gittim. Ramazanda hep oruç tuttum vs.
Çok dindardım. Kuran ı Arapça okurdum lakin hiç Türkçe okumadım.
Sonra bir gün çocukken bana hediye edilen kuran mealini okumak istedim.
Ondan sonra Tevrat ve incil geldi. Akabinde diğer din ve inançlar.
Sonra birden kendimi mitolojinin içinde buldum.
Önceden benim gibi düşünmüyor diye insanlara ölünce görürsünüz derdim.
Yanacaksınız derdim. Şimdi çevremde kimse benim ne düşündüğümü bilmiyor. Annem duysa kalpten gider kadıncağız hala beni Müslüman sanıyor ama dinden uzaklaştın bari cumaya git diye kızıyor. Bende onun son demlerinde üzülmesin diye cuma vakitleri dışarı çıkıp bir tur atıp geliyorum.
Ramazanda kimsenin yanında yemek yemiyorum ama oruçta tutmuyorum. Öğle arası arabama koyduğum şeyleri yiyorum kimse görmesin diye.
Aslında kültürel olarak islamın izlerini atamadım. Halen temenni ettiğimde inşallah. Bir dükkana girdiğimde selamın aleyküm diyorum.
