aslında her ne kadar medeni olmaya gerek olmadan bir insan olmanın ve insan kalabilmenin bile zor olduğunu düşünürsek gerçekten türkiye'de medeni bir insan olmak çok zordur.
-araba kullanırken trafikte saygısızca önünüze giren insana katlanmaktır.
-cehaleti paçalarından akan insanlar karşısında sessiz kalmaktır.
-yaptığınız medeni eylemlerden dolayı toplumdan dışlanmaktır.
-size karşı yapılan her medeniyetsizliğin farkında olarak yaşamaktır.
-hayvan ve insanın aslında birbirine bir üstünlüğü olmadığını insanın özel bir canlı olduğuna yıllardır inanmış insana anlatmaya çalışmaktır.
-onlarca yıllar okumuş, master doktora yapmış askerlerin nasıl olupta okunmuş 1 dolara inanıp darbe yapmaya kaldığını anlamaya çalışmaktır.
-pişman olmuş feto yoktur, akpli olmuş fetocu vardır sözünü akplilere kabul ettirmeye çalışmaktır.
-akp yüzünden ülke aslında yokuş aşağı, freni boşalmış şekilde gidiyor diye yıllarca kıçını yırtarken, darbe olduktan sonra viledalarla tank kovalamış halkın ülkeyi biz kurtardık açıklamalarına maruz kalmaktır.
-yüce önder başkomutan mustafa kemal'i sevmeyenlerin absürt açıklamaları karşısında dumur olmak demektir.
-din ve inançlarla ile yönetilen bir ülkenin korkunçluğunun farkında olmak ama hiç bir şey yapamamaktır.
-gezide sokaklara dökülüp, ağaçları korurken, hükümete yaşam tarzıma müdahale etme derken, marjinal grup ve daha sonra terörist damgası yemektir.
-futboldan başka bir şey konuşulmayan ortamlarda sıkılmak demektir.
-entelektüel kapasitesi ve derinliği olmayan insanlarla kısır konuşmalar içine girmektir.
-sosyalizm, demokrasi, anarşizm, kapitalizm ile sağcı-solcu kavramını bilmeyen insanlarla siyaset tartışmaktır.
-hayatın her saniyesinde böyle bir offf benim bu ülke de ne işim var demektir.
-canından çok sevdiğin vatanından bu insanlar yüzünden soğumak demektir.
-kürt ile türkü kardeş gibi gördüğünde terörist ilan edilmektir.
ve en zoru da ömrünün sonuna kadar bu durumun hiç değişmeyeceğini bilmektir.
