türk siyasetinin geneline bakıldığında doğru bir gerçek.
lider nedir? yeri geldiğinde sevilen yeri geldiğinde sevilmeyen kişidir, yani yeri geldiğinde doğruyu söyler, doğruyu söyleyince de kimseden çekinmez, eğilip bükülmez, bu yüzden bir kesim çok sever bir kesim sevmez, örnekleyelim
kılıçdaroğlu
eski bakan kürşat tüzmene mitingde sallıyor, ama tüzmen o uzun boyuyla gandinin yanında bitince ben size demedim o lafları diyor hemen çekiliyor. kürşat tüzmen aynı şekilde zannedersem ne baykala ne de demirele yaklaşıp ne diyosun sen diyemezdi, deseydi de mutlaka ağır bir cevap alırdı, ama bizim gandi kemal hemen korkusundan çekildi, oysa git yolsuzluğu başbakana sor çekil başımdan diyebilirdi.
erdoğan
yıllar önce, şu an vekil adayı olan bir korgeneral ayağa kalkmıyor törende, başbakan bunu görüyor, o anda hiç bir işlem yapmıyor, korgeneral resmen hükümetin başını tanımıyor, başbakandan çıt yok, aradan yıllar geçiyor, o korgeneral emekli oluyor, sonra darbe iddiasıya hapse atılıyor, bizim başbakan da zamanında ayağa kalkmadı gününü gösterdim diyor. o korgeneral görevdeyken gereğini yapsaydı işte gerçek lider olduğunu kanıtlayabilirdi, ama 6 sene sonra yapıca kıymeti kalmıyor.
bahçeliye değinmiyorum bile, şu an kendisi +18 moduna dönmüş partisini bile toparlayamıyor, liderlik vasfının hiç birisi yok.
hülasa türkiyede aslında lider yok beyler, sadece gücü eline aldığı takdirde sesini çıkaran, gücü elinde olmayınca karşıdakinden korkan genel başkanlar var. gandi kemal şu anki ürkek tavrını başbakan olunca göstermez tahminim, çünkü yetkisi yok, başbakan da 2004de o kadar kendini güçlü hissedememiş ki korgenerala kalk ulan ayağa edepsiz diyemedi.
