gezide polise taş hatta molotof atan ulusalcı, kemalist aydın tabir ettiğiniz kişiler gördük, onlar vatan perver ama polise taş atan 10 yaşındaki çocuk terörist.
Bir dizide mükemmel bir sahne vardı.
şöyle bir muhabbet geçiyordu.
- doğu ve batı farkı nedir.
- her ikiside kardeştir biri kör biri sağır.
- peki bunlar nasıl anlaşırlar?
- bir birine dokunarak babam dokunarak.
siz şımarık insanlar, varın kürtleri küçük görün varın ezmeye çalışın varın ayrıştırmaya çalışın sadece ve sadece içinizdeki çirkef nefretinizi kusabilirsiniz.
ancak öyle bir nifak tohumu ekersinizki kıyamete kadar bu sorun bitmez hep savaş hep savaş, torunlarınız 7 kuşak ötenize kadar devam eder.
neden daha temiz neden savaşsız, neden kardeşlik içinde geçen cıvıl cıvıl bir dünyada yaşamayalımki.
ırkçı hakaretler yüzünden defalarca okul değiştirmek dolayısıyla bi zaman sonra etnik kimliğini saklama gereği duymak. ancak konuşmayı pek de saklayamamak.
şehit haberi gelince milletin üzerine yürümesi.
bunlar kürt arkadaşımdan duyduğum şeyler. ve bunları yapan aynı ırktan olduğum aileler ve çocukları gözümde arkadaşımın tırnağı kadar etmezler.
-yürümeye başlayınca sokaklara salınmaktır.
-konuşmaya küfrederek başlamaktır.
-küfür yüzünden adam olacak çocuk olmak.
-bir kürt babanın sürüsünün bilmem kaçıncı ferdi olarak doğmuş olmaktır.
peşin edit: daha yazacak çok şey var da hemen faşisti yapıştırırsınız.
benim de içinde bulunduğum durum.
tabi benim annem türktü, ayrıca istanbul'da yaşıyorduk, şivem falan da yoktu yani. bu yüzden pek bir mağduriyetim olmadı.
ama eğer şiveniz sizi ele veriyorsa çok kötüdür. öğretmenlerin gözüne batarsınız. tabi bazı istisnalar sizin durumunuzu bilirler ve ayrıcalıklı davranırlar.
bunun dışında sınıftaki ülkücü çocuklarından dayak yersiniz. bir yumruk attığınızda bütün sınıfı karşınızda bulursunuz.
ister istemez siz de arkanıza birilerini alma ihtiyacı hissedersiniz. kırılma noktası da orası olur zaten.
ben yaşamadım bunları ama yaşananlar gözümün önündeydi.
tabi benim çocukluğumda böyleydi. şimdi algı farklıdır. olabilir.
lisedeki fizik hocamızın söyledikleri geldi aklıma;
"toplumda hep kürt çocuğu aptaldır gibi bir algı var, alakası bile yok. ben kocaeli'nde 2 sene kürt mahallesinde bir okulda ilkokul öğretmeniydim. hepsi de zehir gibiydi. birinci sınıftaki çocuklara ben çarpmayı, bölmeyi öğretiyordum."
ekleme: ayrıca bir kürt çocuğu olarak okuma yazmayı 4 yaşında öğrendiğimi de belirteyim. kısasa kısas olsun.
ırkının, dininin, renginin insan olmak için engel olmadığı durumdur. yüzyıllarca neredeyse tüm dünyaya hükmetmiş hükümdarlığın torunlarıyız. ve yüz yıllardır din, dil, ırk ayrımı yapmadan barış içerisinde yaşamayı başarmışız. bir kaç çıkarcının bu kardeşliği bozmasına izin vermemeliyiz.
roj tv izler devletten nefret eder, her türlü imkandan faydalanmak istersin. baban adinı bilmez. para getirde nasıl olursa olsun zihniyeti ile suca bulasirsin. seni kullanırlar.
Türkiye de Türk çocuğu olmak kadar normal olan ancak bunu kendilerinin bile kabullenemiyor olması.
En büyük sırlarımı bilen Kürt arkadaşlarım var. Yıl olmus 2013 , hala ayrımcı , ırkçı başlıklar görüyoruz. Yazık.
Herhangi bir türk çocuğundan hiç bir farkı yoktur. Her hakka sahip olup kendini hep ezik hisseden şahıstır. Bunlara ne yapsan mutlu edemezsin. Devleti hep suçlu bulur genelde ezikliğin verdiği hümanistlikte cabasıdır. Aslında türke ve türk devletine içinde bir kin besler.
tercih etmediği kimlikten dolayı dışlanmak, haksızlıklara maruz kalmaktır. kart kurt kürt gibi aslında var olmadığının ispatlamaya yönelik bilimsel ! çalışmalara konu olmaktır.
ikinci sınıf vatandaş olup devletin üvey evladı sayılmaktır. ama zaman geçtikçe algılar önyargılar değişiyor hiç bir şey eskisi gibi karanlık değil. kürt olmanın kızıldereli veya ermeni olmanın herhangi başka bir millette mensup olmaktan farksız olduğunu biliyor şimdilerde kürtler. bir gün insanlar arasına çekilmiş sınırların da kalkacağı ırklara renklere vurgu yapılmayan günlerinde geleceğini bügünlerden görmek mümkündür.
lan 1 e giderken cesim isimli bir arkadaşım vardı, babası pkk olayları yüzünden hapisteydi, bunlar oldukça fakirlerdi, ben cesim le öyle iyi bir dostluk kurmuştum sabah akşam hep beraberdik, o parasızlık yüzünden okuldan sonra ayakkabı boyamaya giderdi, bende onun yanında akşama kadar gezerdim, çok sağlam çocuktu.
sonraları bizim orada etkin olan mafyavari yapıların yanına takılmaya başladı, liseden atıldı, bağımız koptu ama çocuklar kürt - türk - ermeni - hıristiyan ayrımı yapmazlar, kim adam gibi oyun oynarsa götü başı oynamazsa onunla arkadaş olurlardı.
vatanseverliğini ispatlama ihtiyacı hissetmektir zira bunu pek çok kürt arkadaşımda görüyorum. kürt olmayanın bir ispat derdi yok. oysa kürtlerin çoğunluğunun böyle bir ihtiyacı var. bir bunu bilmek bile sinir bozucu olsa gerek.
özellikle akp iktidarıyla birlikte bir yandan teröre yol verilirken bir yandan da ayrışma körükleniyor ve bu ayrışmanın sonucunda toplumda kürt eşittir pkk'lı algısı kuvvetleniyor.ki bu başlık altındaki bazı yorumlarda bunun sonuçlarını görüyoruz.
her kürt pkk'lı olsa yada bu başlık altında ifade edildiği gibi geneli devlete karşı olsa mesela bdp'nin 6-7 milyon oyu olurdu yani % 16-17'ye yakın bir oya sahip olurdu. oysa bdp bunun 3'te biri kadar bir oya sahip ve bu oyların da bir kısmının özellikle doğu ve g.doğu kırsalında tehdit oyları olduğunu biliyoruz.
haliyle kürt yurttaşların %80'i bu durumdan müzdarip. haketmedikleri bir önyargı ile karşı karşıyalar ve herkes kadar kalplerinin bu topraklar için attığını ispatlamak zorunda hissediyorlar.bu da mutlaka kendi vatanlarında kendilerini 2.sınıf vatandaş olarak hissetmelerine neden oluyordur.
herhangi bir çocuktan farkı olmadığı halde hayata en az 4-0 geride başlamaktır.
Çocuk masumiyettir, umuttur. Küçücük çocukları bir sürü suçla itham etmek de bizim ayıbımızdır. Toplumdan dışlanan bir çocuğun -ister türk, ister kürt- her türlü suça karışma potansiyeli vardır.
kürd olmak zaten hayata eksi bir başlamaktır.
sokaklarda o buz gibi soğukta mendil satmak, ayakkabı boyacılığı yapmaktır.
hayatın sillesini erken yaşta yiyip bir köşede sessiz ağlamaktır.
okula ütüsüz önlükle gidip, yırtık ayakkabılar giymektir.
ödevlerini yerde halının üstünde yapmaktır.
dışlanıp alay konusu olmaktır.
bayramları şeker, çikolata yemek için beklemektir.
başkalarının eskilerini giymektir.
elleri çalışmaktan su tutmuş, nasır bağlamıştır.
geleceği düşünmemektir. önemli olan şimdi ne olduğudur.
bazı geceler aç yatmaktır.
kendi dilini bilmemektir.
zordur kürt çocuğu olmak güçlü olanlar ayakta durur, diğerleri o karmaşada yitip gider.
kürt çocuğunun önünde iki seçenek vardır. ya okuyacaksın ya da ezilmeye mahkum olacaksın.
o küçücük bedende dayanamayıp isyan etmektir. kime ama kime isyan edeceksin. biraz büyüdün mü düşmanın polis olur. küçükken yaşadıklarının tüm nedeni o olur. her taş atışında öfken hiddetlenir. yorulup yakalandığında her şeyin bittiğini düşünüp kendini nezarette bulursun. tutanak tutmadan önce ağzınızı burnunuzu kırarlar. adliye adliye gezersiniz. çocuk yaşta boyunuzdan büyük ceza alırsınız. çıkarsın cezaevinden fakat koca adam olmuşsundur. ahmet kaya nın hani benim gençliğim nerde şarkısı çınlar kulağında. yüzünü bile hatırlamadıın kardeşlerin, saçına aklar düşmün annen ve baban. sarılırsın onlara bir yandan ağlarsın. bitmişsindir yaşanamayan bir çocukluk. alışmamassın özgürlüğe adapte olamassın hayata. herşeye farklı bir şekilde başlamayı denersin. mutlu olmayı denersin fakat olmaz yapamassın.
başbakan olabilmektir
* cumhurbaşkanı olabilmektir
* türkiye'nin en zenginlerinden olabilmektir
* chp genel başkanı olabilmektir
* bakan, milletvekili olabilmektir
* Kürt olamamaktır.
Türkiye'de kürt çocuğu olmak. zor iş. Buradakilerin birçoğu hatırlamaz. Terörün azdığı yıllar. 90ların sonu olsa gerek. Kürt kökenli bir polisimiz silah arkadaşlarının, bu vatanın çocuklarının PKKlı kürtler tarafından öldürülmesinin yükünü üzerinde taşımakta. Nasıl taşımasın ki kendisi her ne kadar vatansever olsa da Amcaoğlu, dayıoğlu bir şekilde PKKlı. Öğretmen, polis, asker, sivil öldürülmesini özgürlük mücadelesi olarak bellemiş. iŞte o da benim kardeşlerim nasıl böyle olur diye o yükü üzerinde taşımakta.
Üzerinde taşınan yük ağır yük. Kaldırılamayacak kadar ağır. Bir Türk vatandaşına akrabağlarının yüklediği ağır yük.
Ve sonunda O polis dayanamaz. Alır eline beylik tabancasını, bulunduğu şehir meydanındaki Atatürk heykelinin önüne çıkar, dayar şakağına silahını. Kürtçe bağırır soydaşlarına, amcaoğluna, dayıoğluna yapmayın etmeyin oyuna gelmeyin, öldürmeyin katletmeyin diye.
işte Türkiye'de kürt çocuğu olmak bu yiğit babanın, çocuğu olmaktır. Amcaoğlu'nun dayıoğlunun köpekliğini üzerinde taşımaktır. Kardeş olmak istediği milletten, kanından insanlar yüzünden koparılmaktır.
