spor sayfasında yazar olmak için hiçbir bilgiye gerek yoktur, eski futbolcu olmak yeterli.
spor hariç köşe yazarı olmak için hükümet yalakası olmak yeterlidir.
tüm televizyon ve gazetecilik sektöründe altın kural şudur; kanalın ya da gazetenin önde gelen adamlarından en az biriyle aranı sıcak tut, ondan sonra gelsin köşeler, programlar, açılsın kapılar ardına kadar.
kolaydır. bak bi fatmagül çıktı başımıza referandumu solladı herkes onu konuşyor.. yaz abi yazı fatmagülün suçu ne doldur altını bi iki beren saat güzel kız, aaa kıvançla sevgili olmuşlar, aman da tecavüz sahnesi geçmek bilmedi, türk erkeklerini tecavüze teşvik ediyor sonuna da afilli bi tayyip senin yüzünden yaz. al sana köşe yazarı.
iktidara muhalifse kelle koltukta yaşamaya razı olmaktır.
devrine göre değişiliyorsa, bir eli yağda bir eli balda keyfe keder yazılar yazan kişi olmaktır.
televizyon programlarina cikan bircok kose yazarini elimden geldigince takip etmeye calisiyorum, yazilarindan ziyade canli yayinda daha bir samimi oluyorlar sanki, ne olduklarini ne olmadiklarini daha iyi gosteriyorlar sanki.
ozellikle de izleyicilerin soru sorabildigi, universite ogrencilerinin soru sorabildigi oturumlari begeniyorum. yandas medya tartisiliyor su an, ve katilan butun kose yazarlari birbirinden cool insanlar. sanarsin ki kose yazari degil de hepsi birer g8 ulkesi temsilcisi.
ayrica soru soracak kivama geldigini hisseden kimi ogrenciler de bu buyuk insanlara soru sorma cesaretini gosteriyorlar, ozellikle de muhalif bir soru oldugunda, orgazm oluyor resmen kose yazarlari. neredeyse hepsinin boyle bir ozelligi var. ibretle izliyorum her defasinda.
edit: ayrica su an kanald de yayinlanan 32. gun isimli programda, koselerinde birbirinden nefret eden yazarlar, kendilerine hadlerini bildirmeye calisan bir ogrenci soru sordugunda butun ideolojilerini, burunlarindaki boklari birakip birbirlerini kollamazlar mi, eriyorum, bitiyorum size.
