eylemlerinde "mustafa kemalin askerleriyiz!" diye bağırırlar ve içlerinden hiç kimse çıkıp "aga bu nedir ?" diyen olmaz.
yani sırf bu yüzden bile polisten yedikleri onca sopayı hak ediyorlar.
türkiye de sosyalistler kendilerine komünist diyor ve büyük çoğunluğu aslında kemalizmi anlatıyor. bir dinleyin. hatta bağırdıkları zaman kulak verin.
ayrıca kemalistlere değineyim. onlarında bazıları kendine sosyalist diyor. halbuki sosyalizm mücadele aracı olarak terörizmi kabul eder. ben hiç dağa çıkan kemalist görmedim.
güya kendilerine sosyalist diyen güruhtur. biraz tkp, biraz tgb türevli gruplardır. ayrıca sosyalizm mücadele aracı terörizm değil, silahlı mücadeledir. aynı mahir'in, deniz'in ve ibo'nun yaptığı gibi.
sosyalizm'i komünizm zanneden güruhun oluşturduğu ve yine aynı şeyi zanneden güruhun bir eleştirisini alan bir yanılsama.
oğlum komünizm bir ülke yönetimi mi lan, kafayı mı sıyırdınız?
bir de partisi falan var, genelde kemalizm destekli çakma sosyalistlerden oluşur. hem kemalizm odaklı hem kendilerine sosyalist demelerinden ötürü zaten kafadan bir mantık hatası olan partileri vardır. (bkz: tkp)
sosyalizm komünizm değildir. neyse bu ülkede solcuya anarşist deniliyor, bunu da yediririz elbet.
türkiye'de bitme seviyesine gelen. bitmesinde her ne kadar aslan payı sistemde olsa da kendilerinde de suç var. doğru düzgün örgütlenemeden her işe el atmaya çalışarak en önemli unsur olan eylem'in değerini ve anlamını yerlere düşürdü destekçileri. sonuç ortada.
"görüldüğü yerde ezilmelidir" ile devam eden cümlelerde kullanılarak gelişmesine okunmasına, anlaşılmasına imkan verilmeyen bir arkadaşımızdır.
"karılarını değiştiriyor bu gavatlar" gibi ahlaksız, iğrenç propagandalara alet edilmiştir. halbuki hiç bir komunist fikir babasının eserinde bunu ima eden en ufak emare bile göremezsiniz. "yarin yanağından gayri.."ile başlayan şiirlerle anlatılan bir akıma böyle bir karalama ancak kadını meta olarak gören faşist kafalarca yapılabilir zaten, öyle de olmuş. üretim araçlarının kolektif kullanılmasından bunu anlıyorsan da diyecek bi şey yok ayrıca. kadın üretim aracıdır, tarladır filan tabi. sen de haklısın.
kimileri için her kış gelebilecek korkulu bir rüya, kimileri için güzel bir ihtimal olarak bir süre yaşamış, "netekim" 80 de türkiye de, 90 da tüm dünyada inananları rüyadan uyandırılmış buruk bir arkadaş bu biraz da.
şimdi levis pantolonalarımızı nike ayakkabılarımızı giyip arkadaşlarımızla burger king de bi sike benzemeyen yiyeceklere, starbucksta bulaşık suyu gibi kahvelere dünya para verebiliriz. tüm dünya kurtuldu, rahatız.
türkiye'de komünizmin gelişimi esasen şu şekildedir. 68 kuşağı olarak tabir edilen grup 1971 muhtırası öncesi, leninci- maocu ya da stalinist bir çizgide ilerliyorlardı. ayrıca bu grubu temsil edenlerin başında kürt halkına mensup kişiler bulunuyordu ve bunlar atatürk'ü zerre sevmezlerdi. çünkü onlara göre atatürk, kürt halkını asimile eden bir diktatördü. 1980 darbesi sonrası ne değişti ise bu arkadaşlarımız kemalist çizgiye daha yakın durmaya başladılar. bazıları tabi. leninin öğretilerinin, aslında bir halkı kurtarmaktan çok felakete sürüklemek olduğunun farkına mı varmışlardır acaba? yoksa rahatsız oldukları başka birşey mi vardı?
şeriat paranoyası olmasın o? bence tamda o. toplumun geneli mütedeyyin olunca ve;
--spoiler--
komünizmde herşey ortakmış hatta karılar bile
--spoiler--
tarzında, komünizm fikrini halk nezdinde demode etmek adına çıkarılan söylentiler karşısında hiçbirşey yapılamayınca, çıkıpta din afyondur
--spoiler--
kekleniyonuz hacı amca
--spoiler--
tarzı söylemleri çok açık şekilde ifade de edemiyorsanız. o zaman elinizde bir seçenek kalıyor: kemalizm.
kemalizm algısı seküler düzeni savunduğundan, komünist tayfa, kendine ortak bir nokta bulmuştu bu sayede. o sebebten artık enternasyonel marşının yerini, 10. yıl marşı alabilirdi. çünkü ülke demirağlarla örülüyordu. sosyalizm, komünizm - kemalizm fikirler bağlamında ya da öğretisi bakımından birbirine taban tabana zıt olmasına rağmen gelişmeler, bu birbirinden farklı ve birbirine sistemati itibariyle düşman ideolojileri aynı safa itmiştir.
komünizm fikri dünyanın herhangi bir noktasında tam anlamıyla uygulanamaması ve içne girdiği ülkelerde niteliğini çoğu zaman değiştirmesi gösteriyor ki, bu fikir ciddi anlamda ütopyadır. çünkü sebat edilemeyen fikirler gerçeği yansıtmazlar.
yani komünizm türkiye'de temellenememiş, belli bir ilkesel çizgi yakalayamamış bir görüştür. bu sebebten geçmişin işçi-emekçi, halk kurtuluş ordusu mensubu bir numara atatürk düşmanı leninistleri bugünün soft kemalistleri olmuşlardır. samimiyetsizlerdir üstelik.
orducu - ulusalcı çevrelere baktığınızda kökeninde maoizm ya da bağnaz şekilde leninizm fikri yatıyordur, ancak onlar artık kemalisttir. ulusalcıdır. sözün kısası oturacak koltuk bulamamıştır türkiye'de komünizm... ayakta kalmıştır ya da taksim'in ara sokaklarında metruk bir binanın bilmem kaçıncı katında, devrim sevdalısı halk çocuklarının dillerinde... halkın derinine inememiştir, inemeyecektir.
hep dışlanıldı insanlar, ülküleri adına her şeylerinden vazgeçmek zorunda kaldılar. ülküleri adına işkence gördüler, infaz edildiler.. sorun şu ki, türkiyede anarşizm mcdonals'ı taşlamakla bitmiyor. farklı dinden, mezhepten, siyasi görüşten, ırktan insanları dışlamakla anarşizme karşı bir anarşi çıkarılıyor. uçtakilerin farkında olup, piyonların farkında olmadığı bir gerçeklikte. peki nedir türkiyede komünizm? hayal midir, rüya mıdır, olmaycak bir şeyin arkasında koşmak mıdır? bizim yüzyıllardır aydın dediğimiz insanların büyük çoğunluğu solcu,sosyalist,komünist. bu devrim bu kadar uzak olsa, bu insanlar canlarını öne sürecek kadar ileri görüşsüz olabilirler miydi? ya da komünizm gelip geçici bir heves olsa ve büyük yüzdelik 18-25 yaş arası olsa en büyük komünistler neden saçı sakalına karışmış orta yaşlardaki insanlar? velhasıl, yargılanmadan yargılamayın. görmeden bakmış gibi davranmayın. bilmeden fikir yürütmeyin. kimse komünist olmak ya da desteklemek zorunda değil, saygı erdemdir..
Aslinda komunizmi Turk halki olarak cok yanlis anladik. Kemalistlik gibi bir kriterde yok zaten... Hic kuba ya da ne bileyim baska komunist ulkeler hakkinda hicbirimizin bir bilgisi yok aslinda. Ulkemizde komunistler nedense sadece tasla sopayla karsilanirki bunlarin okuyup arastiramayan bir toplumda olmasi gayet dogal . emin olunki komunist bir ulkede yasasaydik dunyada daha ne kadar mutlu olabilrim sorusunun cevabini kolaylikla bulurduk . Para ya da statu farki hic birsey yok... senin millervekilinde senle ayni parayi almasindan daha guzel ne olabilirki? Hak adalet esitlik hersey mevcut... Her seyin sahibinin devlet olmasida ulkenin ekonomisini rahatlatan bir durum . Kubayi takip edin adamlar onca amerikanin baskisi onca dislanmaya ragmen hala ayakta ve bircok konuda dunyada zirvede bulunuyor. Ogrenmemiz gereken cok sey var ve onyargiyi birakmamiz sart