evet artık bu ülkede kendimi güvende hissetmiyorum ve bu yazıyı da hiçbir siyasi amaçla yazmıyorum; kimseyi karalamak gibi de bir derdim yok.
Ancak ben bu vatanın bir evladı olarak artık sabah kalkıp okula binerken, dışarıda gezerken, metroya binerken kendimi güvende hissedemiyorum.
Ankara'nın kalbinde bomba patlatan kişilerin Türkiye'nin her tarafında eylem yapabileceğine inanıyorum.
ve birilerinden artık bu konu hakkında hesap sorulmasını istiyorum. artık yeter.
Beni bu hainler öldürdükten sonra yine yetkililer birilerini mi kınayacak, yine teröre lanet etmekle mi kalacaklar.
Bir daha böyle bir olay olmayacağına dair yetkililer garanti verebiliyor mu? veremiyorsa neden bu işi yapıyorlar? merak ediyorum.
Ben öldükten sonra yine güvenlik açığı yok diye mi geçiştirilecek? Bu mudur olay?
Ülke yaşanmaz hale gelmiş, kimi kandırıyorsunuz?
Ne zaman nerde bir şey olacağı belli değil. böyle ülke olmaz.
Bir bir ölüyoruz, kimse kılını kıpırdatmıyor, yazık çok yazık.
Suçumuz nedir? Türkiye'de doğmak mı? Ben Türk olmaktan gurur duydum hiç bir zaman terörist faaliyetlere destek vermedim, destek verenin Allah belasını versin.
Ancak gücü olup da bu hainlere ders vermeyen varsa, kişisel çıkarını düşünenler varsa onlarında Allah belasını versin.
Başkentinin merkezinde patlama olan, her gün şehit haberleri gelen, her boka yasak getirilen ülkede kendini güvende hissetmemektir. Maalesef yerinde bir his'tir.
Ülke yöneticileri ülkedeki sivillerin yaşam hakkını koruyamıyorsa o yönetimde bir sorun var demektir ve bunu gören ama bu yöneticilere arka çıkmaya devam eden bir çoğunluk varsa o ülkede özgür irade değil, körü körüne saplantı vardır. Bu saplantı da ülkeyi batağa sürükler.
Başlığı açan yazar ve onun gibi hissedenler, kesinlikle haklıdırlar.
Zaten, hissetmekten söz ediyorlar.
Duygu, tamamen içseldir ve bazen nedeni bile olmayabilir.
Vatan şudur vatan budur bla bla... Amına koyum bir kısım salakları uyutmak için saçma sapan gaz cümleleri çıkartıyorlar. Yok bir ölür bin doğarız, yok 5 oğlum var onlar da vatana feda olsun.
Vatan benim annem babamdır oğlum kızım karımdır. Benim can'ım gittikten sonra sikmişim vatanı.
Canı yanmayan bilemez tabi. ideolojik onlarca gaz cümlesi sıralayın durun.
Katıldığım cümle. Geri zekalılar anlamamakta ısrar ediyorlar. Şahsen ben türkçüyüm. Vatanımı, milletimi her şeyden ve herkesten çok seviyorum. Muhalif olacağım diye pkklıların kucağına oturan dalyaraklar da, gözünü kapatıp ülkeyi güllük gülistanlık görenler de vatanın hayrına iş yapmıyor. Elinizi vicdanınıza koyun.
Eve sağ salim vardığımda kendimi şanslı sayar oldum. "Şükürler olsun bugün de tacize uğramadım, kavganın ortasında kalmadım, trafik kazasına kurban gitmedim, manyak bir erkeğin saplantısı yüzünden öldürülmedim" diye. Emanet yaşıyoruz.
gözümü kırpmadan canımı verebileceğim vatanımda adalet sistemi çökmüş, suriyeli sığınmacılar serseri mayın gibi dehşet saçıyor, kürt terörü hepimizin malumu, ışid belası var, kadına saygı ve çocuğa merhamet yok denecek kadar az, aşırı muhafazakarlık toplumu geriyor.
Artık başımızdakilerin ve hepimizin "biz nerede yanlış yapıyoruz ve düzeltmek için ne yapmalıyız?" demesi gerek.
Ülkemi bırakmaya niyetim yok. yurt dışına iş nedeniyle çıksam bile vatanımın dar gününde cepheye koşup, seve seve hizmet ederim. Ama yeter ki vatanımda huzurum olsun. Kadın olduğum için kendimi tehlikede hissetmeyeyim. Yanımda babam, ağabeylerim veya erkek arkadaşlarım olduğu zaman güvende ve huzurlu hissettiğim kadar, yalnızken de hissedebileyim. Kahraman türk askerlerinin kılına zarar gelmesin. Türk çocukları mutlu bir ülkede, turan gerçeğine adım adım ilerleyerek büyüsünler.
Rus ruleti gibi hayatımız. Acaba ne zaman hangimizin kıçında patlamalar olacak. Eve geldikten sonra "ohh bugün de kurtulduk" diyoruz şu dandik ülkeye bak. Ama gelişmiş ülkeyiz demesini biliyorlar. Şimdi kim yalancı?
