Zordur, Türkiye'de kadın olmak.
Neden mi?
Bir anne olarak erkek çocuğunu, bir sevgili eş abla kardeş olarak erkeği eğiten ve onun gelişimine katkı yapan kadınların eserleri ortada.
itiraf etmek gerekirse erkek olmak yerine çok güzel ve seksi bir kız olsam bu enayi sürüsünü ben de sömürürdüm. düşünün şimdi lüks bir evde götümü devirip huzur içinde uyuyordum. o yüzden paralı erkek arayan kadınları yadırgamıyorum çünkü ülkede aptal çok.
ek iş için part time iş ararken sanılanın aksine işini ciddiye alan iş verenle değil,
her fırsatı değerlendirmeye çalışan amsalaklarla muhatap olmak demektir:
işin komiği o erkekleri büyüten anneler. Anne olunca değişip oğlunuza öğretmezseniz bu olur. Aman oğluşum aman yavruşum. Madem yaşıyorsun bunları, o zaman çak suratına iki tane. Siz de bu cesaret olmadıktan sonra daha çok kadın çeker.
Tamam zordur arkadaşlar anlıyorum ben de kadınım valla ama yeter yahu bıktım. Sizce de çok fazla prim kasmaya başlamadınız mı?
erkek olmakta zordur Türkiye'de insan olmak zordur, dünyada yaşamak zor bunun kadını, erkeği, ülkesi yok. Her yer zor ve anlamsız gelir bi yerden sonra.
Buna yaşadığım bi olayla cevap vereyim. Dün akşam kız kıza eğlenmeye çıkmışız,dönüşte taksi bekliyoruz çıktığımız yerin dışarısında sonra sayısız eskort evladının bakış,360 derece kafalarının dönüş ve laf atışlarına maruz kaldık. Ben sinirli ve bulunduğum kız grubunda bi tık daha koruyucu modelde olduğum içim o itlere karşı susmadım,geri cevap verdim. iyi yapmışım hatta keşke plakalarını alıp şikayet etseydim, gerçi hangi birini ediceksin amk 10 tane araba geçti. Neyse olayın özü zor,itle serseriyle uğraşmak zor.
Paran varsa kolaydır. Yoksa zordur. Aslında kadını erkeği yok türkiye de paran yoksa herşey zordur. Herkes herşeye karışır. Giyiminizden , arkadaşlarınıza kadar. Güç ve para kimdeyse o mutlu olur kadin ya da erkek farketmez.
"Türkiye'de bir kadın olarak" yaşadığım sorunları düşünüyorum da filmlerin dahi anlatmaya çekineceği onca şeyi o kadar sakin atlattım ki 1 saatlik bir şokun sonucunda hemen toparlandım her seferinde. Sanki her gün yaşıyormuş gibi evet çünkü her gün yaşıyoruz. Her gün eve tedirgin giriyoruz, taksiden bir sokak erken iniyoruz, her gün bir şeyi giymeden önce ayna karşısında defalarca kez düşünüyoruz, akşam dışarı çıktığımızda acil arama hazır bir şekilde telefon elimizde yürüyoruz, sürekli yolumuzu değiştirmek zorunda kalıyoruz, suratımız asık, kaşlarımız çatık, başımız dik hergün mücadele ediyoruz. Sapığıyla, eski sevgilisiyle, eski eşiyle, sokaktaki magandasıyla, babasıyla, abisiyle, dayısıyla, amcasıyla, eşiyle... Kısaca erkek terörüyle! Bu ülkede kadınlar her gün birileriyle savaşıyor. Savaşırken bunu yadırgamıyor. Ölümle burun buruna geldikten bir saat sonra kalkıp güle eğlene sohbet edip kitap okuyabiliyor, gezebiliyor, bulaşık yıkayabiliyor. Çoğumuz bunu "nasılsa bir şey yapılmıyor." diyip ihbar dahi edemiyor. Bu alışılmışlık için dahi olsa bu ülkeyi affetmeyeceğim.
hijyenik ped aldığında kasiyerin utana sıkıla siyah poşet ya da gazete kağıdı araması gibidir Türkiye'de kadın olmak.
sen doğalından utanmasan da birileri senin yüzünden utanır.
kimseyi utandırmamalıyım, görevim bu. başkaları için yaşıyorum ya ben; dikkatli olmalıyım göze batmamalıyım saklanmalıyım belli etmemeliyim. kadınım ya hassas olmalıyım, aklım ermemeli ve gücüm yetmemeli. susmalıyım. zarar görsem de susmalıyım. evlenirsem bir daha ailemin evine dönmemeliyim. çocuklarıma bir şey olsa bile susmalıyım, onları da susturmalıyım.
bazen de pozitif ayrımcılık hoşuma gitmeli. erkek eve ekmek getirmeli mesela. erkek o!
aksi olur mu hiç?
elalem ne der?
başkası için yaşıyoruz ya biz...
her iki cinsiyetin de ciddi sorunları var ülkemizde.
kendi kendimizi tükettik.
