1999 yılında açılan ekşi sözlükle başlayan ve yaklaşık 10 senedir içimizde olan sözlüklerin getirdiği kültürdür.
şöyle bir bakarsak aradan geçen zaman içinde, ilk seneler sözlükçülük ciddi bir olaydı. bir havası, karizması vardı. ''sözlük yazarıyım'' dediğinizde size farklı bir gözle bakarlardı.
bu esnada ünlüler sözlükte yazanlara kızıp davalar açtı. karalama kampanyaları başladı. anonimitenin rahatlığına kapılan birçok kişi kafasına göre yazıp çizdi. o büyük ekol yıkıldı. sözlükler 3-5 kişinin atıp tuttuğu seviyesiz ortamlar haline geldi.
sonra farklı isimlerle açılan sözlüklerle yavaş yavaş o ilgi havası dağıldı. artık sözlük yazarlığı olağan bir olay haline geldi. sözlükler arası savaşlar başladı.
her zaman olduğu gibi sözlüklerde kendi starını yarattı. otisabi gibi gerçekten iyi yazan isimler herkesin içinden sivrilip televizyon programlarına bile çıkmayı başardı.
yaşını başını almış isimler sözlüklere bakıp gençlik analizi yapmaya başladı. köşe yazarları sözlükte 2-3 başlık okuyup ''şu gençliğin haline bak'' diye sitem etti. nihat genç gibi isimler sözlükçüleri komple radikal sol ilan etti.
sonuçta bugün hala net bir sözlük ekolü oluşturulamadı. bilgi paylaşımı yerini birbirine laf sokmaya çalışmalar ve hakaretler aldı. sırf popüler diye belli isimler ve çalışmalar yuhalandı..
önceleri biraz bilgi biraz geyiğe dayanan $imdilerde ise artık yerini tamamen geyiğe bırakmaya yüz tutan sözlük kültürü.
geyik de güzel lakin ben hala bilgi içerikli bir yazı aradığımda insanların ba$lıkta kakara kikiri $eyler yazdığını görünce bilginin doğruluğundan da $üphe ediyorum ister istemez.
ancak burda $una dikkat çekmek isterim ki, sözlük sadece yazarların oldugu bir ortam değil, gün içinde ortalama 3.000 (uludağ sözlük için) okuyucusu olan bir olu$um. bu insanlar geyik okumaya değil, arayıp da bulamadıkları bir takım $eyler hakkında bilgi edinmek için giriyorlar. ordan burdan, google'dan, yahoo'dan... ki sözlük bu sayede ilerliyor, geli$iyor.
