adam açlıktan ölecek, 'devletimize zeval gelmesin..' diyor. ulan o devlet senin için var. senin gibi milyonlar sayesinde ayakta ve senden aldıklarıyla sana rahat bi yaşam sunmak için var. niçin hakkını istemiyorsun be adam? biz her devleti kutsallaştırdığımızda devleti yönetenler sırtımıza daha çok bindi. bizim üzerimizden daha çok kazandı.
bir kere de biri çıksın da, halktan olduğu günleri hatırlasın ve yalnızca halka hizmet etsin be. yol istemiyorum ben kardeşim. kaldırım da istemiyorum. yasak falan da istemiyorum. rahat bir yaşam istiyorum.
ulan adamın devleti alıyor, okutuyor, barındırıyor, besliyor, adamdan aldığı vergiyi adama harcıyor, ve o adam da devletine karşı son derece bağlı olup çocuklarını da öyle yetiştiriyor.
ve sonra o adam gelip bizim ülkemizde, bizim gidemediğimiz ve belki de hiç gidemeyeceğimiz yerleri geziyor. biz mi? ulan inşallah yolum karakola düşmez, inşallah maaşım 50 lira artar, inşallah çocuklarımı rahat yetiştiririm diye dua ediyoruz.
Bu ülkede adam yerine konmak istiyorsan: tecavüzcü, sübyancı, sapık, deli raporlu , büyük hortumcu, yalaka vs. olacaksın ki, insan yerine konasın, eğer dürüst olarak yaşamak istiyorsan, yaşama.. Kıt kanaat yaşar, yatacak mezar için, zor zar borçla bir yer bulursun. Oradaki hırsız, boğaz manzaralı bir mezara gömülür. Oraya giderken bile adam yerine koymazlar.
her an, herhangi bir yerde, dengesizin biri karşına çıkıp, saçma bir sebeple seninle tartışabilir. üstüne cebinden bıçağı çıkarıp saplayabilir. hayat bu kadar ucuz mudur?
demek ki önemli olan siyasetçiler tarafından insanın egosunun poh pohlanmasıymış. vicdanın göz ardı, kendisinden başkalarının da siktir edilmesiymiş.
cezasız kalan tecavüzler, dayaklar, işkenceler; beceriksiz ve sırf ismi var diye görev verilen idareciler; akraba, tanıdık, hemşehri diye her kuruma birer tane dikilen yöneticiler; ve verilen onca vergi ile insan gibi yaşama hakkı önemli değilmiş.
insanlar bir kere de hitabet gücü yüksek olan veya bulunduğu yerde güçlü, bir nevi aristokrat bi aileden gelen insanları seçmesinler.
bir kere de gerçekten halkına, kendi insanına değer veren, kaldırım ve yol yapmaktan daha fazla şey yapan insanlar yönetsin bizi.
ulan sokakta donarak ölen, hastalığa para bulamayıp ölen, her daim açlıkla yaşamaya mahkum insanlar oldukça ne yapayım ben türkiye'nin dışarıdaki itibarını.
gerçekten bu ülke fakir mi bu kadar? her insanını refaha ulaştıramayacak kadar fakir mi?
bir tarafta bakıyorsun açlık, sefalet.
bir tarafta bakıyorsun ihaleler, yüz binlerce liralık arabalar, milyonluk uçaklar.
kimsenin vicdanı sızlamıyor mu, kimse benden kötü durumda olanlar var üstelik de daha iyisini elde edebilecekken diye düşünmüyor mu.
insandan değerli ne olabilir ki? bu ülkede her insanın mutlu ve rahat olmasından değerli ne olabilir?
artık insanların içki, sigara içememesi mi? beyaz ekmeğin yasaklanması mı önemli yani.
bakın valla ben bir erkek olarak bunun nedenini anlayamıyorum. yani çoğu savcı, hakim erkek evet ve erkek egemen bi toplum olduğumuzdan dolayı erkekten yana tavır alıyor olabilirler diye düşünüyorum ama bu kadar eğitim almış insanlar nasıl bu kararları alıyorlar benim aklım almıyor.
geçenlerde tecavüzcüsünü öldüren kadına ceza vermediler ve beni hayrete uğrattılar. ama onun da nedeni kadının defalarca şikayet etmesi ve şehir değiştirmesiymiş. kadın defalarca şikayet etmiş.
belki gündeme gelmeyen, hasıraltı edilen onlarcası daha oluyor her yıl.
bu iğrençliği geçelim ve gelelim cezasız bırakılan başka bir şeye. polis işkencesi, dayağı.
bakın arka sokaklarvari bir şekilde sanığı konuşturmak için yapacakmış gibi tehdit etmek, sarsmak falan kabul edilebilir bir şeydir. peki ama bu nedir allah aşkına?
acaba görüntü olmasa ve bu kadar ses getirmese bir sonuç çıkacak mıydı.
ha bir de daha geçen gün çıkan, bir polisin karakolda bi adamın kafasının üstünde zıpladığı görüntüye değinmiyorum bile.
her fırsatta öğrenciyi dövmesi, yaşlı bir insana attıkları tokat, ama bunlara karşılık bi vekil oğlunun karşısında el pençe durmaları da unutulmayan şeyler. malesef orantısız bir güç ve dokunulmazlıkları var.
polis olmasa ortalığı bok götürür eminim, ama bu meslek şerefli olmayı gerektiren bi meslek.
geçelim günlük yaşama. bir insan ne ister soruyorum? senin benim gibi bi insan ne ister.
bir insan yalnızca ve yalnızca rahat yaşamak ister. yarınki yemeği nereden bulacağını düşünerek değil.
çocuklarını nasıl okutacağını düşünerek değil. bir insan rahat yaşamak ister.
devlet de bunun karşılığını verebilmeli.
ben mesela ağzıma içki sürmem, inançlı bi insanım ama bundan değil, sevmiyorum tatlarını. neyse, ama sana ne kardeşim? içenden sana ne. bırak içsin. bırak satan da satsın. ne bu yasaklama aşkı yani. devletin görevi bu değil. devlet bireyi şekillendirmeye çalışmamalı. devlet halkın refahını sağlamalı.
al mesela iskandinav ülkeleri. adam çocuğu alıyor okutuyor, dayalı döşeli evini bile veriyor.
onu bunu boşver, nerde görülmüş norveç'te oslolu bi bilmem ne başkanının her kuruma osloluları yerleştirmesi mesela?
yav yiyiciliği bırakın be kardeşim.
allah rızası için bir kişi de rant sağlamadan, kimseyi yedirmeden, halkın herbir kuruşunu da halka hizmet için harcasın.
a parti, b part, c parti gerçekten hiç farketmez. muhafazakar, sosyal demokrat, milliyetçi hiç farketmez.
biri gelsin ve sırf insanları mutlu etmeye çalışsın yalvarıyorum.
