türkiye de insan olmak,
sabah 5 6 7 ne farkeder, erken mücadeleye başlamaktır.
cebinde bulunan 3 5 lirayla akşama kadar cambazlık yapabilmektir.
başkalarına özenmektir,
özenilen insan olmaktır.
dolmuşu durağında sevgili bekler gibi beklemektir.
hiç tanımadığı kızdan hoşlanmaktır.
aşık olunca direk evlenendir.
çeyrek asır boyunca okumaktır, bir okul çatısında.
sote yerlerde ilk sigarayı içmektir.
annesini ne olursa olsun sevmektir,
kendisinden kilometrelerce uzakta olan bir istanbul takımını tutmaktır.
istiklal marşını bağıra bağıra ciğerden söylemektir.
mahallesinin kızına yan baktırmayıp gerisine hayran olmaktır.
türk kahvesini sigarayla içmektir.
haftada iki dizi izleyerek mutlu olmaktır.
küfürü okkalı bir şekilde söylemektir.
güldüren insan olmaktır.
doğduğu toprağa tapmaktır.
ezan sesi duyunca namazını kılmasa bile oturuşunu düzeltmektir.
aziz nesini okumaktır.
istanbulu görmesede sevmektir.
bayramlarda el öpmek,
berberde siyaset konuşmaktır.
demli bir çayı içince mutlu olmaktır.
telefonla da olsa almanyada ki akrabalarıyla konuşmaktır.
doğuya farklı, batıya farklı bakmaktır maalesef.
askerdir doğduğu günden beri,
doğduğu andan itibaren barış istemek, ama 18'inde memleket meselesine düşmektir.
22 yaşında hayatın dertlerinden bıkmaktır.
laikliği ilkokulda tek cümleyle öğrenmektir.
insan doğulur.
insan kılığına girmiş hayvanlar arasında insan kalmaya gayret edilir.
insan olabilmek, insan olarak doğmaktan çok, insan olarak kalabilme çabası ile ilintilidir.
yeri gelir sökülen bir kaldırım taşından daha ucuz, değersiz ve söz etmeye değmez varlık olmak demektir.en yakın örnek gezi olayı.öleni, yaralananı konuşmak yerine kaldırım taşını daha çok konuştular malum.