güler zere nin affiyla birlikte yeniden kafalari karistirmis en azindan benim kafami karistirmis olgudur.
Herkesin her konuda en birinci oldugu ülkemizde yine pek cok babayigit mangalda kül birakmamistir. Olaya insani duygularla bakildiginda kanser hastasi bir insanin aci cekerek, günden güne eriyerek acilar icinde ölmesi kimseye haz vermez eyvallah...
Yalniz dikkat cekmek istedigim bi husus var. Su dakikaya kadar güler zere basliginda kendisine destek veren bir arkadisimizda güler zere nin karistigi katliamda hayatini kaybeden bir insan icin ya da yetim biraktigi cocuklari icin bile hümanist sevgi pitircigi ruhaniyetlerinden bir tutam serpistirememistir yazdiklarina...
Katliamda guler zere kursun atanlarin icinde miydi bilmiyorum ancak orda oldugu asikar. Yasadisi bir örgütün dag kadrosunda yetisen bir insana terorist derken hic elim titremiyor acikcasi.
Hatirliyorum 17 yasimda bulunmak istemedigim bi ortamda bulunmustum. Bir arkadasim arkasinda bir kalabalikla 35 yaslarinda bir insanla kavgaya girismisti. Bir kez göz göze geldim arkadasimla. Olaylar cok hizli gelisti. 35 yasindaki adamin burnundan inen kani hatirliyorum. Kanim dondu ogun. Kendimi sadece arkadasimla göz göze geldigim o iki saniye icin affedemedim. Zira biliyorum ki arkadasim gözümden cesaret almisti. Olayin siyasi hic bir yani yoktu ama biliyorum ki siddete maruz kalan sol görüslu bir arkadasimiz olsaydi fasist yaftasini yemistim. Anlayamadigim bir katliamin icindeki bu insan nasil bu kadar masum kabul edilebiliyor... güler zere acilar icinde ölmesin eyvallah zira ben ilahi adalete inaniyorum...
Son derece hümanist duygularla söylüyorum ki; siyasi göruslerin hediyesi at gözlükleriyle olani olani olmamis saymak humanizmin kökü olan human (insan) a yakismiyor...
