tek bir tane haber kanalı izlenemiyor. herkes bir tarafın tarafı olmuş vaziyette. keza gazeteler desen aynı. haber alamıyorsun, izin verileni okuyabiliyorsun sadece.
sporda birbirini yiyen kulüpler ve taraftarlar. herkes aynı bok ama herkes en az kokanı benim diyor.
dışarı çıkılmaz oldu. can güvenliği yok her yerde terör. terörün legal olanını ise türk polisi sokaklarda yapıyor. sevgilini, eşini alıp gezemiyorsun, magandanın birisi hayvanlık yapacak diye.
istediğin yerde istediğin şeyi yiyip içemiyorsun yasaklar, zorlamalar, tehditler var işletmelere.
internette girmek istediğin sitelere erişim yasak, devlet seni düşünemez olarak kabul edip senin yerine düşünür olmuş. girdiğin bir kaç yerde de laikçi-dinci, şakirt-postal yalayıcısaçmalıklarından artık bıkkınlık gelmiş vaziyette.
her şeyi bırakıp gezeyim dersen benzinin litresi olmuş 4,5 lira. onu da yapamıyorsun adam gibi. araba almak istesen dahi ötv, kdv falan derken avrupa'daki fiyatlarının 2 katına denk geliyor, paranı heba ediyorsun.
azıcık paran var, yatırım yapayım diyorsun. merkez bankası'na güvenip yatırım yapıyorsun sonra merkez bankası dünkü verdiği kararları değiştirip ertesi gün tam tersini yapıyor, yatırımın elinde patlıyor.
kız arkadaşın varsa, nazından niyazından bıkkınlık geçirirsin. evliysen gelenek, görenek, kaynana, kayınbaba derken kanser olursun.
yani bu ülkede heyecan yok, dert çok, sıkıntı çok. eğlence sıfır.
ilk başladığı zaman saatlerce oturup izlenen, günlerce yorumlanan popstar'ın sonra oluşan türevleri star akademi, artiz mektebi gibi programların bile artık çok izlenmemesi bu duruma kanıt olabilir. ilkokuldaki aklımızla az sevinip üzülmüyorduk popstar'da geceyi galip tamamlayanlara ve elenenlere. o zamanlar herkes bayhan'ı tanıyordu ama şimdi yeni yarışmalardan bir isim bile sayamam ben şahsen.
gerçekten doğruluk payı yüksek durumdur. zaten tüm ülke olarak tek heyacanlandığımız etkinlik dünya ya da avrupa kupaları, bakalaım seneyi bekleyeceğiz artık heyecanlanmak için.
normalleşmenin ve gelişmenin belirtisi olan durumdur. bu tarz abartılı heyecan verici durumlar ancak 3. dünya ülkelerinde olur.
(bkz: fanatizm)
(bkz: darbe)
(bkz: toplumsal olaylar)
(bkz: krizler)
acayip yanlış önermedir. türkiyede yaşıyorum, ne televizyon izliyorum, ne gündemle ilgileniyorum, hiçbir şekilde birden fazla arkadaşla buluşmaya niyetlenmem, haftada 3 ten fazla dışarı çıkmam, best seller damgası yemiş hiçbir kitabı okumam, sabah akşam tasavvufi kitalar okuyup egoyu yok etmeye çalışıyorum (şakirt değilim, kapanın falan demiyorum), gelecek seçimlerde oy vermeyi falan düşünmüyorum ama bir şekilde dünya çok heyecanlı. kimseyle konuşuyor olmamama rağmen hayat heyecanlı.
notcuk: toplamda dört oy almış bu kutlu entry'i oylayan iki kişi "pek iyi, pek güzel" demişler. cansınız. diğer iki ya da iki defa oylayan bir arkadaş "ıyy iğrenç" demiş. onlara bir sorum olacak. bu naçizane entry oylanacak kadar battı mı?
katıldığım düşüncedir. uzunca zamandır gazete okumuyorum, televizyon izlemiyorum. onca olağanüstü dönemden sonra artık her şey durağanlaştı. memlekette böyle bir hava var. türkiye son 50 yılın en sessiz sakin günlerini yaşıyor gibi.
yadsınamaz bir gerçek. artık ne gazete ne televizyon izlemek zevk veriyor. siyaset bitti, spor bitti, ülkede heyecanlanacak birşey kalmadı, ot gibi yaşayıp gidiyoruz.
