insanlığın bir haftalık gıdasını, bir günde çöpe atan amerikayı düşündüğünde devede kulak kalır ama büyük israf olduğuda gerçektir. soya konsantresi ile beslenmek zorunda bırakılan milyonlarca afrikalının hakkı var o ekmeklerde. çöpe attığımız her dilim ekmekle bir bebeği aç bıraktığımızı unutmayalım lütfen. zorla yeyin demiyorum. hergün bir ekmek az alarak, parası ile bir yardım fonu oluşturabiliriz.
belediyeler de "atmayın ekmekleri, akşam toplarız; gerekli şekilde değerlendiririz" gibi bir işe kalkışmıyorlar nedense. varsa yoksa köprü, dere, park, cadde.
hepimizin bir parça payı olduğu suçtur. israf artık o kadar normalleşmiştir ki bir zamanlar öpüp başımıza koyduğumuz ekmeği bile çöpe atar olmuşuz. herkes kendine bir pay çıkartıp düzeltmeli bu yanlışı.
ülkemizde sürekli olarak konusu açılan, herkes tarafından hayretle karşılanıp eleştirilen bir konudur bu. ama eleştiri yapmakla bu israfın önüne geçilmiyor. herkesin önce kendi şapkasını önüne alıp düşünmesi lazım.
nüfusunun çoğunluğunu müslümanların oluşturduğu bir ülke için düşündürücü olan durumdur. kurumuş ekmeklerden istenildiği takdirde çeşitli yiyecekler yapılarak çöpe atılmaları engellenebilir. önemli olan kişinin gerçekten israfa önem verip vermemesidir.
bu, insanların müsrifçi olmalarıyla beraber, türkiye'deki ekmeklerin bir gün içinde tüketilmedikleri zaman, ertesi güne yenilecek halleri kalmamasından kaynaklanır biraz da.
hepimiz biliriz, özellikle yazın, ne yaparsanız yapın, takır takır kurur o ekmek.
