insanların erdemli karar verebilmeleri için yiyecek ekmek kaygısı olmaması gerekir. yoksa bir makarnaya bile satarlar oyunu ki bu onların suçu değildir. onların oyunu ve gururunu sömürenler utansın.
kimilerine göre demokrasi vardır buda kişiden kişiye demokrasi tanımının farklılığını gösterir ama ileri demokrasiyi herkes tayyipden bir öğrenmiştir. ileri demokrasi, tanrıyım veya padişahım ulan ben deyince ileri demokrasi olur.
demokrasinin bir ütopya olmasından ileri gelir. hiç bir yerde yüzde yüz demokrasiden söz edilemez. sadece demokrasiye çok yakın yönetimler vardır. türkiye'de böyle olmaya çalışmalıdır.*
günümüz dünyası iin demokrasi zaten ütopya olmakla birlikte, %50 oy almayı halen makarna-kömür ikilisiyle açıklamaya çalışan kişi söylemidir. gözlüklerini çıkartmalıdır kapalı alanda. iy görememektedir.
tarih, bugüne kadar demokrasiden daha popüler bir araç üretemedi. fakat en mükemmel demokrasilerde bile sınırlamalar vardır. ancak bunun farkında olan kesimlerden bugüne kadar hiç kimse çıkıp da farklı bir alternatif sunmadı. "konsensus" mu? siktir et, bu hukukun en düşük ortak paydası anlamına gelir. belki diğer bir çözüm seçeneği olarak "tüm" kararların oybirliği ile alınması gerektiğini gündeme getirmek olabilir. yani, sadece tek bir bireyin muhalefet, çoğunluğun ise toplum iradesini felç etme üzerine en antidemokratik yöntemleri kullanması mıdır seçenek? böyle bir uygulama olsa bile o küçücük azınlığın her oylamada veto haklarını devreye sokması tek bir bireyin diktatörlüğü anlamına gelmez mi? bence gelir, sence?
yani o yüzden çıkıp da ülkede demokrasi olmadığını savunup, 'özgürlük istiyoruz' diyip rahmetli adnan menderes'in yakasına yapışan deniz baykal rolüne bürünmesin kimse.
