edit: başa koydum bunu. başlıkta entryler vardı, benim girdiğim bu entry sanırım başlıktaki üçüncü entry. ama "türkiye de" şeklinde yazılmadığından olsa gerek, başlık silindi. haliyle ben açmışım gibi oldu. bilginize.
eğlencelidir.
kim ne derse desin arkadaş... ben insanların kabul ettiklerini elimin tersiyle bir kenara iten, kendi doğrularıyla yaşayan bir insanım. anarşist, komünist, eğlence arayan ergen de değilim. hatta disiplin adamıyım. kendimde uygulamam, o ayrı. her neyse. mesela ben 17 yaşındayım, "ne olmayı düşünüyorsun?" dediklerinde "iyi bir okul kazanamazsam pilotluk okuluna gireceğim, parasını pilot olduktan sonra ödeyebiliyormuşsun. öyle imkânım olmazsa da tır şoförü olacağım, evlenmeyi düşünmüyorum." derim. şaşkın gözlerle bakarlar, "boğaziçi mezunu tır şoförü, hmm..." yaparlar. sanki boğaziçi'nde okuyorum monakoyim.
hah sadede geleyim...
okulu ve dersanesi sebebiyle devamlı minibüse binen bir öğrenciyim hacı. ve ne yalan söyleyeyim, her zaman şoförü izlerim ve o adama özenirim. ne kadar kazandığını ve ne şartlarda yaşadığını bilmiyorum ama hayatın içinde olduğunu, yaşadığını biliyorum bu adamın. yüzlerce yüz, uzatılan paralar, milyon çeşit olay... tabi bir de şehrin her yerini sabahtan akşama kadar gezmek. elbet stresli oluyordur ama yine de insanı sıkıntıya sokacak bir iş olmamalı minibüs şoförlüğü. maddi anlamda sıkıntı olursa bilemem tabi.
ulan ama ciddiyim, bana şu an 3500 lira verseler okulu bırakır şoförlük yaparım. skeyim x'in avukat oğlunu, y'nin doktor kızını. ben sabahın ilk ışıklarıyla minibüsümü temizlemeyi, yola çıkmayı, kar altında minibüs bekleyip hemen doluşanları, "abi 3 öğrenci alır mısın?" diyen ergen tipleri görmek, "arkalara ilerleyelim" demek istiyorum arkadaş.
en az bir maliyeci/muhasebeci kadar hesaptan kitaptan anlayan;imkanları olsa LKS-Eta bile kullanabilecek fakat aynı zamanda "arkadan uzatıp,üzerine alamayan var mı?!" sorusunu sorabilecek insanın ruh halidir.
