türkiyede ergenlik veya farklı olma kaygısı nedenleriyle ateistliği seçen insan sayısı diğer ülkelere oranla daha fazla olabilir de olmayabilir de bunu kimse bilemez. öte yandan ben, bir ateistin bütün dini kitapları okumuş ve buna rağmen inanmamış olmalarının gerektiğini düşünmüyorum. çünkü bir dini inancı olan bireylerin neredeyse tamamı, diğer dini kitapları ve ateistlerin görüşlerini okumaya gerek duymadan, hatta belkide kendi kitaplarını bile okumadan bir dine inanmış bulunmaktadır. bir ateist de bu şekilde kendi görüşünü yaşama hakkına sahiptir.
öte yandan din, kişinin kendisini aciz hissettiğinde aklına gelen bir olgudur. allah inancı, daha doğrusu herhangi bir yaratıcıya inanç kişinin kendi kendini psikolojik olarak rahatlatma ve kendini güven de hissetme yoludur. ve ben bu anlarda bir yaratıcıya sığınmamak gibi bir irade gösterebilen bu gruba saygı duyuyorum.
bir kismi islam dusmanligi ile ateistligi karistirir. islam tek dinmis gibi surekli saldirirlar.
bir kismi basina gelen kotu seyler sonucunda allaha küsmüstür. yani aslinda (kusebildigine göre) inaniyordur.
bi kismi (benim takdir ettigim kismi) ise, kimsenin inanci ile ugrasmazlar. kimin neye inandigi onlari ilgilendirmez. insanlari bu nedenle yargilamazlar. baska insanlarin inancina saygi duyarlar.
gunluk konusmada herkesin dilinde olan ve duadan ziyade aliskanlik olan "allahtan" "insallah" "masalah" gibi kelimeleri kullanmaktan gocunmazlar. bu kelimeler zaten dil aliskanligidir. inancla alakasi yoktur.
inançlara saygımız vardır. Neye inanmak istiyorsa inanabilir veya hiç inanmayabilir. Ama kız tavlamak veya sözlükte dikkat çekmek için oşanlara yazık acıyorum.
