ikisi de zordur sebebi de ilkel dinli müslümanlar. deistler hanca ateistlere saydırsın. ateistlerin ve deistlerin çok olduğu toplumlar tabi bide agnostikler var tabi, gül gibi geçinip gidiyor zaten. bizim inançlarla bir işimiz yok vahşi, ilkel, emperyalist inançlarla işimiz var, düşmanlığımız bunlara. yoksa deistlerin tanrı var lan değip kafa kestiğini hiç görmedik.
Ben dinime düşkün bir müslümanım, tesettürlüyüm. Bazılarınız bana insan değilmişim gibi bakıyor. içten içe nefret etmelerinizin, fırsat bulunca zarar vermelerinizin arasında büyüyorum. Neden saygı duymadığınıza anlam veremiyorum.
Ve yine bazılarınız ateist ve deistleri insan yerine koymuyor. Saygı duymuyor ve sürekli laf atıyor. Onlar benim gibi üzülmüyor, daha çok öfke duyuyorlar. Sonra o duydukları öfkeyi benim gibileri -tesettürlü kızları- insan yerine koymayarak çıkartıyorlar. Sürekli bizi "türban" kelimesiyle aşağılıyorlar. Yapmakla suçladığınız her şeyi (parklarda öpüşmek gibi) evet türbanlılar yapıyor. Ama biz tesettürlüyüz, türbanlı değil. Hassas olduğumuz bir konu ve "zekiyim, kültürlüyüm, saygılıyım" diyorsanız eğer bunun farkını bilmelisiniz ve ona göre konuşmalısınız.
Şimdi tüm bunlara ne gerek var? Neden birbirimize saygı duymuyoruz? Hepimiz insan değil miyiz?
Bunu ben ölene kadar anlamayacağım.
Ateist ve deist ya da herhangi bir dine sahip olanlar; ben hepinize saygı duyuyorum. Lütfen siz de bana saygı duyun. Tüm müslüman kardeşlerimi Ateist ve deistlere saygı duymaya davet ediyorum.
Birbirimize ne kadar saygı duysakta inandığınız din inanmayanlara saygı duymuyor. Sorun da burada başlıyor. Kendi vicdanınızı dinliyorsunuz ama islam sizin vicdanınızı dinlemez.
saygısızlar tarafından, "özenticilikle" suçlanan insanlardan olmaktır.
inananlar tarafından, inanmadığı cehennem ile korkutulmaktır.
sorduğu sorulara cevap alamadığı gibi, terbiyesizlikle, ahlaksızlıkla, saygısızlıkla suçlanmaktır.
çoğu insan şart kelimesinin anlamını bilmiyor.
''Olması başka durumların gerçekleşmesini gerektiren şey, koşul '' diye açıklamış tdk.
hani diyor ki sen cennete gitmek istiyorsan o şartları yerine getiricen diyor... Gözlem kabiliyeti olan insanlarız. Basit bi matematikle ülkede bu şartları yerine getiren kısmın %30 u aşmayacağını net bir şekilde söyleyebiliriz ki %95+ sı müslüman bi ülkeyiz.
Hani içten içe ülkede ateistin, müslümandan pek de farkı yok açıkçası. Hani ekstra ne yapıyorlar diye düşünüyorum da pek bir şey gelmiyor aklıma.
Ateist ve deist olduklarını annelerine, babalarına diyemedikleri, ekseriyetle kimseyle paylaşamadıkları için, içlerini sosyal medyaya dökmekten başka çareleri kalmamış ve bu çaresizliğin getirmiş olduğu sosyal medyadaki birikime de " ateist, deist sayısı artıyor" zanneden zavallı kesimdir.
Zordur herhalde. Tartismaya pek girmemek gerekir. allah var-yok, dinler sahte-gercek tartismasi bitmez. Cunku ortada akilla ispatlanacak bir sey yok, sadece inanc meselesi. inanirsin ya da inanmazsin, olay bundan ibaret oldugu icin tartisilmamasi gerekir, bosuna kavga cikar.
Ama ateist ve deist arkadaslarin bu ulkede mecburen daha dikkatli davranmasi gerekir. Bu yuzden zordur herhalde direk basladim entry'e. Sonucta turkiye cogunlugun musluman oldugu bir ulke. Ve islamiyet artik bu milletin kulturune islemis durumda. Bu kulturu inanmasaniz da kabul etmek zorundasiniz cunku yasadiginiz toplumun gercekleri bu. Bu yanlis boyle sacmalik mi olur diyerek atlamamak lazim ortaya.
adın muhammed ya da fatma olabilir. Eğer onlu yaşlardaysan ergenliktendir gözüyle bakabilirler.sürekli dış etkenler sana cehennemde yanacağını tekrarlar.
Satanist muamelesi görmektir
Ulan geçen bizimkiler ateistler hakkında konuşuyor kendi aralarında sanırsın ateistten değil de zevk için insan öldürüp yiyen organlarından çeşitli eşyalar yapan katillerden bahsediyorlar. Bir an kendimden şüphe ettim.
Zordur, çünkü oruç tutan dayak yemez tutmayan yer. Amerika da müslümanların yakın gelecekte göreceği muameleyi şuan ateist ve deistler ülkemizde görüyor.
çok hoş diyaloglara da neden olabilir zaman zaman.
deist arkadaş ve annesi;
anne: hadi oğlum serfdostuderebeyi ile cumaya gidin.
arkadaş: anne kaç kere söylicem sana. ben dine inanmıyorum.
anne: abdest almaya mı üşeniyorsun sen. camide al o zaman.
arkadaş: ne alakası var?
anne (iyice yılmış bir şekilde): abdestsiz kıl o zaman ne diyim. belki öyle de kabul olur.
arkadaş ve ben: ?!!!!?????
Deist olduğu için toplumda veya klasik türk aile yapısındaki ailelerin içine girdiğinde kendini dışlanmış hisseden var mı?
bazen herkes gibi müslüman olmak istiyorum dinle kandırılmış insanların içinde gerçeklerin farkında olmak beni yoruyor.
Müslüman olmadığımı bilmeyen müslümanlarla konuşurken müslümanmış gibi amin inşallah dedigim zamanlar oluyor. kendi düşüncelerimden ödün vermiş gibi hissediyorum. keşke herkes herkese saygılı olsa ben de insanların bana olan bakış açısının değişmeyeceğinden emin olup kendi görüşlerimi rahatça söyleyebilsem.
