bir çok almancı diye tabir edilen türk vatandaşımızın yaşadığı ve maruz kaldığı bir durumdur.
ama bu son günlerde en çok bu düşünceyle içi yanan kişi sanırım ki.
türkiye almanya maçıyla daha çok gündeme gelen kişidir.
(bkz: mesut özil)
70'li yıllarda göç etmiş, gurbetci damgası yemiş ve bir gün mutlaka memlekete döceğini aklından çıkarmamış bir anne babanın cocuğuysanız, yandı gülüm keten helvadurumu.
çocuklarını 70'li yılların edep ve adap kuralları ile yetiştirmeye ve disiplin vermeye çalışan aileler, iki arada bir dere kalmış ne türk, ne alman olmuş bir nesil yetiştiriyorlar. tabuların bir çoğunun yıkıldığı ülkemize gelen bu çocuklar gerçekten bir beyin tranvası ile karşı karşıya kalıyor. ve; turkiye de almanci almanya da yabancioluyor.
yok;
belirli bir eğitimden sonra giden ve dil sorunu olmayan nesil babalar gibi almanya'da alman. ingiltere'de ingiliz oluyor. türkiye'de türk.
