aynı parametrelere sahip iki olay için hakim ve savcılar farklı yorumlar yapıp farklı kararlar verdiği sürece güvenmiyorum. polisin yakaladığını savcı serbest bırakıyorsa(suçsuz olana lafım yok elbette), savcının yakalayın dediğini polis koruyorsa güvenmiyorum arkadaş, falanın polisi, filanın savcısı olan bir ülkede güvenmiyorum arkadaş. bir durumun yüz çeşit yanlışı da olsa, söz konusu adaletse bir tane doğrusu olmalı ve koşulsuz herkesi kapsamalıdır.
insanların yaptığı kanundan zerre kadar hayır gelmez. gelme ihtimali bile adamı geriyor. malum süreç adamı yorar.sonuç olarak türkiyedeki adaleti oluşturan! yasalar hem insan eliyle hem de ecnebi olduğu için türkiyede adalete güvenim yok.
Insan adil davranabilecek donanima sahip bir yaratik degildir. Aklini kullanarak anlik kararlar cercevesinde adil davransa dahi her birey once kendini dusunecektir. Yalnizca insana dayali bir sistemin adaleti yerine getirebilecegine inanmak bence iyimserliktir. Ancak mevcut sistemde adaleti yerine getirebilme ihtimali en yuksek olan organ da yine adalet sistemidir, kisir dongu de burada baslar.
Adalete guvenip bir ise kalkismak yanlistir, ancak basimiza bir is geldiginde de yapilacak en iyi is adalete guvenmektir.
Ankete gelirsek, hayir, dunyada adalete guvenmiyorum. Insanin adil olabilecegine inanmiyorum. Bir anne dahi cocuklarini kayirir.
Zaten bu durum insanlarin olmayan "ilahi adalet" kavramina inanmasini saglamistir.
