ülkenin en önemli meselesi olan reyting kaygısını düşündüğümğüzde pek mümkün olmayan durumdur. bi süre sonra ne yapılır edilir 3 büyükler tekrar yarışa dahil edilir.
asla olmayacak olaydır. ha ne zaman anadolu takımları üç büyüklerle oynayacakları maçları diğer takımlarla oynadıkları maçlara eşdeğer tutarlar, bak o zaman olabilir. üç büyüklere aslan, birbirlerine kedi, yok ya.
üç büyükler yok olmayacak, sadece galatasaray yok olacaktır. öyle her yabancıyı göklere çıkarıp götünü kaldırırsanız böyle olur. ulan göz var nizam var. tamam pino iyi şut çekiyor. allah aşkına bu adam pas vermesini bilmiyor ya. vermiyor arkadaşım. dün de öyleydi. sağ çaprazdan sol çaprazdan vuruyor. taraftar huvvvvvv.. olmaz arkadaşım. futbol modernleşti.. hızlı olabilirsin ama her aldığın topu kaleye yollayamazsın.
biraz iddialı bir düşünce. yok olmasından ziyade, güç ve karizma kaybetmesi denilebilir. örneğin, bundan yaklaşık 9-10 sene önce, galatasaray veya başka bir büyük takımın bursaspor, gençlerbirliği, manisaspor, vb. gibi takımlarla maçı olduğunda, büyük takımların oyuncuları bile kafasında "nasılsa bu maçı kazanırız." gibi düşüncelerle sahaya çıktığı için büyük takımlar ligi hep domine etti. fakat bunun gerçekleşmesindeki en önemli faktör; forma için oynayan futbolcuların varlığıydı. şimdi ise "forma" ve "arma" için oynamak diye bir olgu olmadığından, bu tür olaylar gerçekleşmiyor haliyle. galatasaray'ın, bir zamanlar anadolu takımlarıyla oynadığı maçlarda aldığı 1-0'lık galibiyetlere bile kızdığımı hatırlarım. ulan şu takıma 1 tane mi atabildiniz diye. şimdi, bir antalyaspor, bir manisaspor, bir bursaspor karşısında galatasaray veya diğer takımlar, sahaya sanki beraberlik için çıkmış gibiler ve o 1 puanı aldıklarında teselli buluyorlar.
