bir yer veya ülke içindeki insanlar ile cennet olur. cahilliğin, dogmaların, şiddetin pençesinde yaşayan bir halkın varlığı herhangi bir ülkeyi cennet olmaktan alıkoyar.
örneğin, git doğu karadeniz'e, çık yaylalara, isviçre zannedersin, o kadar güzel. ama gidip orada bir ev satın alıp veya inşa edip oturmaya kalkarsan cennet olmadığını fark edersin. çünkü çevrendeki insanlar en basitinden dini istismarcılara gidip oy veren hayatını dogmalara bağlamış insanlar olacaktır. böyle cennet mi olur allasen.
biz cumhuriyeti kurup, devrimleri yaptıktan sonra, mustafa kemal'in bize sunduğu ilkeleri takip edebilseydik halk olarak, işte o zaman cennet olacaktı bu ülke, aydınlık kafalı insanların yaşadığı bir vatan olacaktı Anadolu toprağı. Ancak başaramadık, köy enstitülerini kapatan, anadolu insanını gene dogmaların ve başka bir ulusun çağ-dışı ritüellerine ve kültürüne mahkum ederek Osmanlı'nın kulluk düzenini devam ettiren zihniyetle ancak bu kadar olur.
