büyük devletler 'ben büyüğüm' demezler. elbette işlevsel olarak tam anlamıyla büyük bir devlet değiliz. o manada büyük olsak tek mermi atmadan terörü bitirirdik. büyük bir devlet olma yolunda emin adımlarla ilerlediğimize şüphe yok çünkü bizde bu kumaş var. yapmadığımız şey değil.
Büyük mü küçük mü bunun kararını verecek değilim. Fakat ülkenin kaç parçaya bölündüğünü net bir şekilde görüyoruz. Bir kesim Karadeniz’de vatan müdafaa eder gibi haklı olarak doğup büyüdükleri doğanın harap edilmesine karşı direnişte. Bir kesim sapık ve sapkınlara karşı ölmemeye sesini duyurmaya, kadın cinayetlerine eklenmemek için var gücüyle savaşıyor. Bir kesim uğradıkları haksızlıklara karşı mücadele halinde o adliye senin bu adliye benim hak hukuk arıyor. Bir kesim kaybettiklerinin acısına yanmış. Bir kesim evine ekmek götürmeye çalışıyor, götüremiyor intihar ediyor. Bir kesim okuluna atanan rektörü haklı olarak istifaya davet ediyor, gözaltına alınıyor. Bir kesim kongre kongre gezerken diğer kesim maskesini 2 dk çenesine indirdi diye ceza yiyor. Bir kesim doğaya düşman olmuş bulduğu madene çöküyor. Bir kesimin bir eli yağda bir eli balda. Bir kesim ülkeyi dolandırıp yurtdışına kaçıyor. Bir kesimin dünyadan haberi yok. Sizce büyük müyüz küçük mü?
(bkz: yok öyle bir şey)
ne büyüklüğümüz kaldı. uluslararası ilişkilerde adam yerine konmuyoruz, torunlarımıza kadar borçluyuz, üretimi destekleyen bir ekonomimiz olmadığı gibi olanı da mahvediyoruz, zamanında kozmik oda fetöcülere peşkeş çekildi(doğal olarak abdye) düşünün bir devletin bütün savunma mekanizmasına ait bilgiler başka bir devletin eline geçiyor, ülkenin genç çalışkan beyinlerinin büyük bir bölümü haklı olarak yurt dışına gitme niyetinde, dolar almış başını gitmiş, cumhuriyetin ilk yıllarından beridir biriktirdiğimiz neredeyse bütün birikimler satıldı, merkez bankası ekside, daha da yazardım ama zaten yazdıklarımın bu kadarı bile durumun ne kadar vahim olduğunu göstermek için yeterli.
