patlamaları, ışid ve pkk terörü, dinci militanları, her yere yayılan ortadoğu halkları ve kekeleriyle artık türkiye'nin o modern, türk ve şehirli imajından çok uzaklarda bir ülke olduğunun resmiyet kazanması durumudur.
istanbul, ankara, izmir ve diğer şehirler ortadoğu halkları ve kekelerle dolmadan önce çok daha seçkin ve huzurlu şehirlerdi. insanlar birbirlerini tanır selam verir; bol ağaçlı, çevre dostu, temiz ve sağlıklı şehirlerde yaşarlardı. 70ler 80ler derken gittikçe artan keke göçü ve sonrasında suriyeliler ve başkalarının ülkeye doldurulması artık türkiye'yi tam bir keke, arap ülkesi yaptı. emeği geçen herkesi tebrik etmek lazım. çünkü bunlar olurken bile halen ülkenin güllük gülistanlık olduğu imajını halka empoze ettirebildiler.
türkiye artık ortadoğudan farklı değil. bizim klasmanımız artık eski izmirler, istanbullar, aydınlar, muğlalar bile değil. yeni klasmanımız artık bağdat, gazze, rakka, sanaa, şam, erbil, süleymaniye, beytüşebab, cizre, silopi...
tek farkımız kürtçe ve arapçayı henüz resmi dil yapmamamız.
